Homilie 3de zondag veertigdagentijd

Broeders en zusters in Christus, Je kunt tegenwoordig op tv bijna geen programma meer zien of er is een blok reclame ingelast. Wat in de VS in de jaren 80 van vorige eeuw daar heel gewoon was, is naar Europa overgewaaid. Al deze reclamespotjes zijn uitnodigingen om een produkt te kopen om zo gelukkiger te worden, een goed imago te krijgen, bij de tijd te zijn met de nieuwste technologische snufjes enz..... Vooral de jongeren zijn er heel gevoelig voor en gemakkelijker over te halen om bv mee te doen en de laatste nieuwe smartphone aan te schaffen. In het evangelie is het Jezus die vandaag de Samaritaanse vrouw uitnodigt om verder te kijken in het leven dan alleen maar naar het alledagelijkse, het zichtbare. “Als je wist wie je te drinken zou vragen, dan zou je het aan Hem vragen en Hij zou je levend water geven.” Het water dat Ik zal geven daar krijg je geen dorst meer van. Wat Jezus hier bedoelt is het levend water van de H. Geest dat opborrelt in je hart als je die hebt ontvangen waardoor je Gods leiding, Gods liefde, vrede en vreugde in je hart mag ervaren. Het hart van de mens kan niet gevuld worden met dingen omdat die niet het hart vervult maar slechts een tijdelijk geluk gaat. Waar het hart van de mens naar verlangt is naar de volmaakte trouwe en eeuwige liefde en het is duidelijk dat alleen God die kan geven omdat Hij de Volmaakte, de Heilige bij uitstek is. Door het gesprek dat Jezus met de Samaritaanse vrouw voert komt de Samaritaanse uiteindelijk verder in haar leven en begint ze te geloven in Jezus de Messias. In het leven is het een zegen om de juiste mensen te mogen tegenkomen die je vooruit helpen in het leven. Als je het leven leest van mede-oprichter van de Apple computers en de Iphone Steve Jobs, dan ontdek je daarin dat hij niet alleen een onuitblusbaar drang had om met de techniek het leven van de mens ter vernieuwen maar dat hij ook de juiste mensen in zijn leven is tegengekomen die met hem zijn groot ideaal wilde realiseren namelijk een revolutie op computergebied en communicatiegebied. Samen met Steve Wozniak richtte Steve Jobs in 1976 Apple Computers op waarbij Steve Wozniak de technologische kant voor zijn rekening nam en Steve Jobs de commerciele kant. Op gelovige vlak is het niet anders. Hoe ben jezelf tot geloof in Jezus gekomen? Heeft dat ook niet alles te maken met de mensen die je in je leven hebt ontmoet die je verder hebben geholpen in je geloofsleven? Dat is voor iedereen heel verschillend, het kunnen je ouders zijn, priesters, kloosterzusters, vrienden of bekenden, heiligen, vurige gelovigen; het punt is dat je doorheen het getuigenis van andere mensen over hun geloof de vonk van het geloof is overgeslagen waardoor je zelf de weg van Jezus bent gegaan en de kracht en vreugde van het geloof in Jezus zelf hebt ervaren. Een goed voorbeeld doet goed volgen. De Samaritaanse vrouw is het voorbeeld van de mens die in haar hart op zoek is naar het echte leven en een gelukkig leven. Heel wat heeft ze gezien en meegemaakt in het leven zonder de zin van het leven en het geluk te vinden. In de belangrijkste ontmoeting van haar leven met Jezus ontdekt ze uiteindelijk dat je door in Hem geloven het echte leven en de echte liefde op het spoor komt. In onze huidige technologische tijd zijn ook heel wat mensen zoekend naar waarachtige liefde en een gelukkig leven. Vele tijdgenoten zoeken overal naar geluk maar vinden het niet omdat ze Jezus en zijn Kerk links laten leggen. Als je naar het leven van Steve Jobs kijkt dan kun je zeggen dat hij op spiritueel vlak een zoekende mens geweest. Steve Jobs is helemaal naar India getrokken in de jaren 60 en 70 om de zin van het leven op het spoor te komen om daar te luisteren naar de leer van goeroes en het zen-boedhisme te leren kennen. In zijn leven heeft hij hier altijd iets van proberen te beleven maar hij is nooit zo ver gekomen op spiritueel vlak dat hij uiteindelijk bij Jezus is uitgekomen als de Zingever bij uitstek. Het geloof in Jezus is duidelijk een genade. De voorwaarde hiervoor is een open en eenvoudig hart en het verlangen naar de Jezus, de Redder de wereld van de wereld, die je leven vernieuwt en verandert door zijn Goddelijke liefde. Wie denkt dat Hij alles zelf altijd moet doen, wie de controle van zijn leven zelf helemaal in de hand wil houden die komt God niet op te spoort. Geloven is een avontuur en de controle over je leven durven toe te vertrouwen aan Jezus die met ons het beste voorheeft en voor ons zorg draagt. Het geluk is te vinden in de kerk omdat je daar Jezus, Mensgeworden God vindt, die de weg wijst naar het echte en eeuwige leven. Jezus wacht op ons in de kerk en Hij wil Hij ons ontmoeten van hart tot hart en Zijn liefde, vrede en vreugde schenken. God houdt niet op om ons op te zoeken en Hij nodigt ons uit om de duistere kanten van ons leven achter ons te laten en in contact te treden met Hem en Zijn Liefde en Barmhartigheid te ontvangen. God heeft ons intens liefde en wil ons helpen om ons meer te richten op zijn blijde boodschap. Het woord van God is een stroom van levend water omdat het ons de weg wijst naar het eeuwige leven of een leven waar we geen dorst meer zullen hebben. Moge deze genadevolle Eucharistieviering ons allen inspireren en aansporen om dat geloof in Jezus authentieker te beleven en ervan met vreugde te getuigen opdat Gods Koninkrijk moge groeien midden onder ons. Amen.

Inleidend woord en uitvaartpreek Emeritus-Pastoor Pierre Kurstjens

INLEIDEND WOORD EMERITUS-PASTOOR PIERRE KURSTJENS Welkom Monseigneur Hurkmans, familie Kurstjens, collega-priesters en collega-diakens, parochianen,vrienden en bekenden, Rondom onze geliefde pastoor Pierre Kurstjens zijn we hier bij elkaar in de kerk waar hij zo vaak de H. Eucharistie heeft gevierd en lief en leed van mensen heeft gedeeld om nu vandaag voor hem te bidden tot God. Zelf zei hij dat hij een mooi priesterleven heeft gekend, hij heeft inderdaad met hart en ziel God en de mensen gediend met de talenten die hij van God heeft gekregen. Met Kerstmis vorig jaar heeft hij de laatste keer in het openbaar de H. Mis gevierd in Zorginstelling St. Barbara en voelde hij dat zijn krachten afnamen. Toch heeft hij nog meer dan 2 maanden geduld moeten oefenen om uiteindelijk over te gaan naar de eeuwigheid toe en daar de Heer Jezus te mogen ontmoeten van aangezicht tot aangezicht. Langzaam zoals een kaarsje uitgaat heeft hij zijn leven in de handen van God zijn Schepper teruggegeven. Letterlijk heeft hij zijn laatste adem uitgeblazen. Samen in aanwezigheid met Jo Gremmen, Jose Graven en pater Sunny en ikzelf waren wij getuigen van die laatste momenten van zijn leven. Het blijft je bij als een heel bijzonder moment om dit te mogen meemaken van iemand die zo veel heeft gedaan voor God en voor de mensen. We zullen allen zijn opgewekte en liefdevolle aanwezigheid moeten missen. In deze viering willen we God danken voor zijn verkondiging, zijn vriendschap en voor alles wat hij als priester en als mens heeft gedaan voor de mensen van Wamel, Dreumel en de omliggende kerken en de parochies waar hij werkzaam was. Moge deze viering ons allen dichter bij God en bij elkaar brengen en moge wij getroost worden door Gods woorden en de aanwezigheid van Jezus Christus. UITVAARTHOMILIE PASTOOR PIERRE KURSTJENS Beste familie Kurstjens, Monseigneur Hurkmans, collega-priesters, collega-diakens, parochianen,vrienden en bekenden, Met het vertrek uit ons midden van de ons zo vertrouwde pastoor Kurstjens wordt een tijdperk afgesloten in het bijzonder voor Wamel en Dreumel maar ook voor de omliggende geloofsgemeenschappen, waar hij zo actief was als priester. Zoals een goede herder zijn schapen kent en de schapen de goede herder kennen aan zijn stem, zo kende pastoor Kurstjens zijn parochianen en kende iedereen in Wamel pastoor Kurstjens. Toen hij in Wamel in 1969 pastoor werd benoemd was een van de eerste dingen die hij deed alle mensen van heel Wamel bezoeken om ze zo persoonlijk te leren kennen. Zijn formidabel geheugen kwam daarbij goed van pas. In amper 4 maanden tijd had hij heel Wamel bezocht en geraakte hij zo snel vertrouwd met zijn nieuwe parochie. Jarenlang heeft hij daarna alle mensen van Wamel jaarlijks bezocht om mee te leven met vreugde en verdriet van zijn mensen. Deze persoonlijke benadering zorgde voor een hele hechte, liefdevolle en intense band tussen hem en zijn parochianen en dat kwam hem heel goed van pas in het vinden van geschikte vrijwilligers voor de kerk. Met pastoor Kurstjens kwam je snel in contact. Zelf heb ik dit ook ondervonden. Toen ik werd benoemd voor de 8 kerken in West Maas en Waal, was hij een van de eerste die mij in een brief welkom heette en schreef dat hij ernaar verlangde om met mij kennis te maken. Die eerste ontmoeting met hem klikte meteen tussen ons. De vriendschap, gastvrijheid, gezelligheid, de raad en steun die hij mij maar ook alle andere jonge priesters heeft gegeven daarvoor ben ik hem maar ook alle jonge priesters zijn er hem erg dankbaar voor. Het contact met de jonge priesters gaf hem veel vreugde en vriendschap en heeft hem jong gehouden. Ook al was pastoor Kurstjens klein van gestalte, hij was een grote man in het vertellen van mooie en aansprekelijke verhalen over het geloof of iets wat hij weer persoonlijk had meegemaakt en dit deed hij graag met een kwinkslag en de nodige humor. Op de scholen hingen de kinderen aan zijn lippen als hij kwam vertellen over Jezus en het geloof. Als je de leeftijd van 89 jaar hebt mogen halen dan heb je veel zien veranderen in de samenleving en in de kerk. Aan het geloof in God is hij trouw gebleven omdat hij een biddende priester was die vasthield aan het vaste ritme van de dagelijkse eucharistieviering en de verering van Maria door het rozenkransgebed. De H. Eucharistie en het woord van God waren de bronnen van waaruit hij leefde en inspiratie haalde om het geloof uit te dragen in woorden en daden. Wat is God toch goed voor mij zei hij dankbaar voor alle goedheid en liefde die hij van mensen ontving. Doorheen de vele actieve pastorale jaren had hij een zeer goede mensenkennis en levenswijsheid opgebouwd. Naast zijn kenmerkende karaktereigenschappen van eenvoud, opgewektheid, vriendelijkheid en plichtsgetrouwheid, was pastoor Kurstjens wars van uiterlijk vertoon en erg praktisch van aard. Tot op hoge leeftijd bleef Pastoor Kurstjens erg bij de tijd en kon hij overal over meepraten door zijn brede interesse, het contact met vele mensen en het lezen van vele boeken. Knap vond ik het dat hij op computergebied goed bijbleef en open stond voor nieuwe ontwikkelingen. Hij was bij de eerste in Wamel om zich te abonneren op glasvezelinternet. Waar hij erg van genoten heeft in zijn priesterleven waren de hoogtepunten van zijn gouden priesterjubileum in Wamel en het diamanten priesterjubileum in zorginstelling St. Barbara in Dreumel. Zoals Jezus met de Emmausgangers een hele weg aflegde op geloofsvlak, zo trok Pastoor Kurstjens er elke dag op uit tot zo lang hij kon om naar mensen toe te gaan, hen te bemoedigen en te steunen met een opwekkend woord vanuit zijn persoonlijk geloof in Jezus en zijn optimistisch karakter. God bij de mensen brengen en de mensen bij God brengen op een eenvoudige wijze zag hij als de kern van zijn priesterroeping en dat deed hij op een vreugdevolle wijze. Als je hem op bezoek kreeg dat werd je vanzelf vrolijk. Zoals Jezus een voorkeur had voor de eenvoudigen van hart, de zieken en de zwakken, zo had pastoor Kurstjens een bijzondere aandacht voor eenvoudige mensen, de zieke oudere mensen door zijn regelmatige bezoekjes en hij ondersteunde hen door zijn gebed en het vieren van de H. Mis. Ook toen hij met pensioen ging heeft hij nog een hele mooie tijd gekend in zorginstelling St. Barbara in Dreumel waar hij zich thuis voelde. Toen zijn gezondheid zelf minder werd, heeft hij de laatste H. Mis in het openbaar met Kerstmis gevierd in huize St. Barbara. Hij was daarna gekluisterd aan zijn huis in Wamel bl en verwachtte dat het niet lang meer zou duren om zijn Heer Jezus te zien. In gebed had hij gevraagd om nog enige tijd te krijgen om alles te regelen voor de grote reis naar de eeuwigheid toe, hij was er klaar voor. Toch moest hij ervaren dat je dag noch uur kent om te mogen vertrekken uit dit aardse leven.Toen hij niet meer zelfstandig in Wamel kon blijven wonen is hij opgenomen in zorginstelling St. Barbara te Dreumel waar hij een goede en liefdevolle verzorging heeft genoten. Afgelopen maandag heeft de Heer hem uiteindelijk tot zich teruggeroepen en is de sluier van de onzichtbare wereld van God voor hem weggenomen. Wij die achter blijven en nog op pelgrimstocht zijn hier op aarde, zoeken onze steun en kracht bij de Verrezen Heer Jezus die hier aanwezig komt in het breken van het brood of de H. Eucharistie. Wij hopen op de vreugde van een nieuwe hemel en een nieuwe aarde die er eenmaal zal komen door God die de schepping tot voltooiing zal brengen. Moge God ons allen hier in deze viering troosten bij het verlies van Pastoor Pierre Kurstjens en moge hij nu beloond worden door God met het eeuwige leven en door Gods barmhartigheid rusten in de vrede van de Heer. Amen.