Homilie Hoogfeest H. Drievuldigheid

Broeders en zusters in Christus, Eenheid in verscheidenheid zo mogen wij als christenen in de kerk staan. Voor Jezus Christus hebben wij gekozen en daar staan wij voor, eenieder heeft echter een unieke verschillende weg die hij neemt om Jezus na te volgen. Het fundament is ons geloof in Jezus Christus, daarin dienen wij onze eenheid als christenen te vinden. Voor het beeld van de eenheid duidelijk te maken, kunnen de cirkel gebruiken. Ieder christen staat in een cirkel op eenzelfde punt gezien vanaf of gericht naar het centrum dat God is. Er is die prachtige vergelijking van de woestijnvader Dorotheus van Gaza: “Dorotheus van Gaza zei: Stel jezelf een cirkel voor die op de grond is getrokken, met een middelpunt. Stel je voor dat deze cirkel de wereld is; het middelpunt  is God; de stralen zijn de verschillende wegen of levenswijzen van de mensen. Wanneer [mensen] in hun verlangen om dicht bij God te komen, naar het midden van de cirkel lopen, dan naderen zij, in de mate waarin zij doordringen tot het midden, tegelijkertijd elkaar en God. Hoe meer zij God naderen, hoe dichter zij bij elkaar komen. En jullie begrijpen dat dit ook in omgekeerde richting geldt. Het is dan duidelijk dat, hoe meer men zich van God verwijdert, hoe verder men van elkaar verwijderd is. In de mate waarin wij ons aan de buitenkant bevinden en God niet liefhebben, in diezelfde mate is er een afstand tussen ieder van ons en zijn naaste. Maar als wij God liefhebben, dan zijn we, zoveel als we God uit liefde tot Hem naderen, ook verenigd in de liefde tot de naasten…” Een prachtig beeld dat als je het goed opvat en iedereen de ruimte geeft om op zijn/haar eigen weg naar het centrum naar God toe te gaan. Helaas is dat voor velen niet zo. Men dwingt elkaar om allemaal op dezelfde hoogte te blijven staan; de cirkel moet immers rond blijven. Hierdoor hebben we meer aandacht voor het vormen van een cirkel dan voor God, het centrum van ons leven. De eenheid van de cirkel behoud je als je er binnenblijft of maw als je binnen de ruimte die het katholieke geloof biedt blijft, dan behoud je de eenheid. Wie buiten de cirkel treedt die verbreekt de eenheid, wie buiten de katholieke kerk treedt die verbreekt daarmee de eenheid met Christus en de kerk. Eenheid in verscheidenheid is ook van toepassing op het hoogfeest dat wij vandaag vieren van de Heilige Drie-Eenheid. Onze God bestaat uit een liefdevolle relatie die er bestaat tussen God de Vader, God de Zoon en God de heilige Geest. Door de hele kerkgeschiedenis heen is op allerlei manieren geprobeerd om de Drie-ene God een beetje inzichtelijk te maken. Toen de zendeling St. Patrick in 432 aan de Ieren het evangelie verkondigde, probeerde hij de Drie-eenheid uit te leggen aan de hand van een klaverblad: drie blaadjes en toch één blad, zo zei hij. Zo is het nu ook bij onze God. Drie en toch Eén. Deze vergelijking is natuurlijk aanvechtbaar, want een klaverdrie is samengesteld uit drie losse blaadjes. Maar de levende God is niet samengesteld uit delen, die je ook los zou kunnen halen. De Vader is nooit zonder de Zoon, en Beiden zijn nooit zonder de Heilige Geest. Een zelfde bezwaar kleeft aan het beeld van een boom: wortel, stam en kruin en toch één boom. In dit geval wordt van de eenheid een optelsom gemaakt. Kortom, zowel het beeld van het klaverblad als dat van de boom laat iets zien van het meervoud in God, maar zij doen tekort aan de eenheid. God is en blijft een mysterie van liefde tussen 3 Personen dat wij in ons geloof aanvaarden maar dat ons menselijk verstand totaal overstijgt en elk beeld schiet tekort om God te typeren. Kenmerkend voor God de Vader is zijn scheppende kracht, Hij heeft alles in leven geroepen met een oneindige verscheidenheid die duizelingwekkend is. Als je alleen al denkt aan de grootsheid van het heelal hoeveel planeten en zonnestelsels er zijn, als je denkt aan de verscheidenheid van dieren en mensen dan is dit een uiting van Gods creatieve kracht, aanwezig in de schepping. Kenmerkend voor God de Zoon is zijn verlossende kracht. Jezus heeft zijn leven gegeven op het kruis om de eenheid tussen God en mensen weer te herstellen. Op een heel verschillende en unieke wijze komen mensen tot geloof in Jezus, het is het wonder van God die elke mens op een hele persoonlijke wijze begeleidt en iedere mens door en door kent. Als Jezus bidt om eenheid, vraagt Hij zijn Vader niet om de verscheidenheid van de mensen teniet te doen. De verscheidenheid van mensen is een geschenk van God. Zij maakt deel uit van de Schepping, waarvan God zelf zegt, dat zij goed is. Als Jezus bidt om eenheid, vraagt Hij om oprechte verbondenheid met elkaar, om een te zijn in de liefde tot God en de liefde tot elkaar. Kenmerkend voor God de heilige Geest is dat Hij ons heiligt en ons inzicht geeft in de heiligheid van God, inzicht in de heilige Schrift en de heilige kerk en Hij ons helpt om de weg van de heiligheid te bewandelen. De heilige Geest is het die de kerk leidt en iedere volgeling van Jezus in beweging brengt om Jezus meer te beminnen en nog meer goedheid en liefde uit te stralen naar onze naasten toe. Samenenvattend kunnen wij zeggen dat God liefde is en God er al was voor de tijd begon, God heeft zich in de tijd aan ons mensen geopenbaard en God zal er altijd zijn en het Centrum vormen voor zijn trouwe leerlingen tot in de eeuwen der eeuwen. Amen.

Pinksteren 2016

PINKSTEREN 2016 in de Sint Christofffelparochie. Broeders en zusters in Christus, Hoe belangrijk het is uit welke windrichting de wind waait voor het weer hebben we de afgelopen week mogen ervaren. Bij het warme weer is plotseling overal in de natuur nieuw leven te bespeuren met prachtige bloesems in de bomen en bloemen en planten die hard zijn gegroeid. Deze week is echter plotseling de windrichting verandert naar het noorden en van warm en zonnig weer zijn we overgegaan tot erg koud weer voor de tijd van het jaar. Met de installatie van de nieuwe bisschop Mgr de Korte waait er een nieuwe wind doorheen het bisdom met nieuwe wegen die zullen bewandeld worden en hopelijk ook nieuw leven in het bisdom. Als wij vandaag het hoogfeest van Pinksteren vieren dan vieren we dat de heilige Geest nieuw leven heeft gebracht in de eerste kerk met duizenden nieuwe leerlingen van Jezus. Van een bange en opgesloten kerk is de kerk door de kracht van de Heilige Geest in beweging gekomen en treedt zij naar buiten om Jezus de Verrezen en levende Heer te verkondigen. Het wonder van Pinksteren is het wonder van Gods liefde die mensen in vuur en vlam zet om te getuigen van Jezus blijde boodschap. Niet het materiele maakt de mens ten diepste gelukkig maar de ontmoeting met de liefde van God in de persoon van Jezus Christus. Doorheen de geschiedenis heeft de kerk zijn hoogtepunten en dieptepunten gekend. Telkens is het de heilige Geest die zorgde voor nieuw leven in de kerk. Wij denken in deze dagen aan de ijsheiligen Servatius en Bonifatius die stad en land hebben afgereisd in de kracht van de heilige Geest om mensen tot bij Jezus te brengen. Wat een missiedrang heerste er bij deze heiligen en dat in een tijd waar de transportmiddelen maar heel eenvoudig waren. Waar is die missiegeest gebleven in onze tijd ? Het materialisme heeft vele mensen vleugellam gemaakt en ook interpretaties van het Tweede Vaticaans Concilie waarbij wordt verkondigd dat ook mensen van andere godsdiensten bij God kunnen terecht komen, heeft de missiegeest gedoofd. Wat vele mensen in onze tijd echter vergeten is dat wij maar ten volle mens kunnen zijn als wij Gods liefde leren kenen en ons laten leiden door de blijde booschap van Jezus. God alleen maar kennen met je verstand is beperkt, in onze katholieke geloof mogen wij Gods ontmoeten ontvangen in ons hart wat veel meer diepgang brengt in het leven. Als wij onze ziel of onze geestelijke dimensie ten volle willen laten openbloeien en vreugde willen vinden in ons geloof, dan hebben wij de liefde van Jezus Christus nodig. Meer dan ooit is het dringend nodig om te getuigen van Gods bevrijdende liefde en het goede nieuws van Jezus te verspreiden opdat mensen naar het volle licht van God mogen zien. In de tweede lezing spreekt Paulus over de geest van de zelfzucht of de heilige Geest volgen, wat een wereld van verschil is. Wie zichzelf zoekt en altijd zijn eigen belangen voorop stelt, die wordt blind voor de stem van God. Wie luistert naar de ingevingen van de Heilige Geest, die hoort Gods stem en ziet het licht van God schijnen in het leven van de kerk en in het leven van de volgelingen van Jezus. Welke geest volgen wij ? Wij christenen leven in de wereld maar we zijn niet van de wereld en mogen niet de wereldse geest achterna lopen die afleidt van God. Wij christenen laten ons inspireren en leiden door de heilige Geest die ons aanspoort om Gods geboden te onderhouden en die ons doet uitroepen Abba Vader. Het is de heilige Geest die het ware, goede en mooie van ons geloof in Jezus in herinnering brengt en die ons leert om de waarheid van de persoon van Jezus te aanvaarden in ons leven: namelijk dat Jezus de Redder is van de wereld die gekomen is om onze zonden op zich te nemen en ons met God zijn Vader te verzoenen. Pinksteren is het feest waarbij de gehele kerk de gaven van de heilige Geest ontvangt als een vrucht van intens gebed om zo met de gaven van de heilige Geest actief te worden in de wereld. De heilige Geest is vandaag dezelfde als zo vele jaren terug op het Pinksterfeest. Wanneer we ons biddend voor Hem openen en bereid zijn te doen wat Hij ons zegt, maakt hij ons werken vruchtbaar. Paulus zegt ons dat aan ieder van ons de openbaring van de Geest wordt meegedeeld tot welzijn van allen. Iedereen kan dus op een heel persoonlijke wijze van de heilige Geest iets ontvangen voor het welzijn van anderen, niet om te houden en te bewaren maar om verder te geven. Je wordt een doorgeefkanaal. Pinksteren is in je hart zo geraakt worden door de liefde van God dat je er niet van kunt zwijgen maar wil getuigen opdat God vreugde vindt in ons en wij in Hem. De heilige Geest brengt ons in herinnering dat God ons bemint met een oneindige liefde en dat wij Hem wederkerig mogen beminnen met al onze krachten. Met Pinksteren ontstaat er een nieuw band tussen de leerlingen en Jezus, van terughoudende leerlingen worden ze leerlingen die erop uit trekken om iedereen die van goede wil is in contact te brengen met Jezus Christus. De heilige geest waait waarheen Hij wil, vooral bij de nederigen, de eenvoudigen en de biddende mensen vindt hij zijn woonplaats. Pinksteren is uiteindelijk het feest van de inwoning van God in ons doordat wij ons hart wijd openzetten voor God. Aan u allen wens ik een zalig Pinksterfeest toe. Amen.