Homilie Allerzielen 2013 - 31ste zondag jaar C

HOMILIE ALLERZIELEN 2013 – 31ste zondag jaar C Broeders en zusters in Christus, In deze dagen waar het aantal uren zon vermindert en de natuur afsterft gaan onze gedachten naar onze geliefde overledenen die van ons zijn heengegaan en het doet ons beseffen dat het menselijk leven broos en sterfelijk is. Of het nu recent is of al wat langer is dat je van iemand hebt afscheid genomen, het gemis van iemand die je hebt liefgehad en die er nu niet meer is, blijft. Het bezoek van het graf van onze geliefden op het kerkhof doet ons stilstaan en denken aan het leven dat zij geleid hebben. We zetten er een bloemetje bij neer, denken aan hen en bidden voor hen om zo onze verbondenheid met hen te tonen en hen aan God toe te vertrouwen. Ongetwijfeld komt de vraag bij ons op hoe zou het met onze geliefde overledenen zijn en wat zouden ze nu doen? Diezelfde vragen hebben de leerlingen van Jezus zich ook gesteld toen Jezus in een graf was gelegd na zijn kruisdood. Door ons geloof weten we dat Jezus als eerste uit de dood is opgestaan en dat Hij leeft. Uit het evangelie dat we zojuist hoorden, weten dat Jezus, de Mensenzoon gekomen is om te redden wat er verloren was. Dankzij Jezus geloven en hopen we dat er voor onze overledenen een nieuw leven over de horizon van de dood heen is. Door in verbondenheid met Jezus de Onsterfelijke te leven door de heilige Sacramenten ontvangen mogen wij deel hebben aan Zijn onsterfelijk goddelijk leven. Bovendien houden wij op een menselijke wijze door onze verhalen die we vertellen over onze geliefde overledenen en door voor hen te bidden de band met hen levendig. Wij christenen kunnen ons niet neerleggen bij de gedachte dat alle liefde die een mens heeft uitgestraald zo maar voor verdwijnt en dat alles afgelopen is bij de dood. Uit de openbaring van Johannes weten dat God eenmaal een nieuwe hemel en een nieuwe aarde zal maken, het is het visioen van het nieuwe Jeruzalem. De wereld die wij kennen en meemaken heeft zijn mooie kanten maar ook zijn pijnlijke kanten. De wereld en zij mensen snakken naar een volmaakte wereld zonder oorlog, geweld en ellende. Zelf ervaren we elke dag dat wij niet meer leven in het aardse paradijs maar diep in ons hart verlangen wij naar wereld zonder rouw, en zonder smart en zonder pijn. Alleen God kan ons verlangen vervullen want Hij wat Hij doet is goed en volmaakt. De apostel Johannes beschrijft in het boek openbaring een wereld waar God het centrum is en waar al het oude voorbij is, een nieuwe wereld van vrede en vreugde. Het is dat geloof dat God de wereld en de mensen definitief zal vernieuwen met zijn liefde en tot voltooiing zal brengen dat ons op de been houdt en ons doet hopen op een wederzien van onze geliefden. Ook het boek wijsheid in de eerste lezing wordt gesproken over God die zich over alles ontfermt. God heeft alles geschapen en daardoor zijn wij van Hem volledig afhankelijk. Wij hebben het leven niet zelf in de hand, wij hebben het als een groot geschenk gekregen en kunnen door liefde uit te stralen in woorden en daden gelijkvormig worden aan Jezus Christus. Door trouw te blijven aan de Heer Jezus mogen wij hopen om deel te krijgen aan de redding door Jezus Christus en het eeuwige leven te ontvangen. Het is deze gedachte die ons in deze dagen troost en kracht geven om de draad in ons leven weer op te pakken. Moge God allen die in deze dagen nog bezig zijn met het verwerken van het verdriet bij het overlijden van hun geliefde troosten en de pijn van het afscheid verzachten door zijn liefdevolle aanwezigheid en moge al onze geliefde overledenen leven in het eeuwig licht bij God en door de barmhartigheid van God genieten van de eeuwige vrede. Amen. 1

Homilie 27ste zondag jaar C

HOMILIE 27ste zondag Jaar c. Broeders en zusters in Christus, Als je een geloof hebt als een mosterdzaadje dan kun je bergen verzetten, zegt Jezus vandaag tot zijn leerlingen. Als je in de straat zou vragen wat nu geloven in God is, dan krijg je heel verschillende zienswijzen te horen. Is geloven alleen maar zeggen dat je gelooft dat er iets bestaat of is het meer? Geloven heeft alles te maken met trouw zijn, betrouwbaar zijn en vertrouwen hebben in. Om te geloven is de grondhouding van nederigheid, in het Latijn humilitas, belangrijk. Het latijnse woord humilitas is afgeleid van humus dat aarde betekent. Dit wil zeggen volgens Hildegard van Bingen met de beide benen op de grond of de aarde blijven. De goddelijke kiem in elke mens kan alleen tot volle wasdom komen als alle factoren die de groei belemmeren worden uitgeschakeld zoals hoogmoed, hebzucht, luidheid, wellust, onmatigheid, egoisme en hedonisme. Wie met zijn neus omhoog en met zijn hoofd in de wolken loopt, heeft het contact met de aarde verloren. Wie God wil ontmoeten die moet zijn hart niet verpanden aan de genoegens van het lijf, of aan materiele zaken. Wie God wil ontmoeten mag niet hooghartig zijn, maar moet zijn hart in alle deemoed leegmaken voor de genadestroom van God. De mens dient zijn hart aan God te geven, dat is het Latijn cor dare, het hart geven. En dat zijn de grondwoorden van credere, geloven. Wie zegt credo, zegt eigenlijk ik geef mijn hart, ik geloof. Essentieel voor het geloof in God is dus de nederigheid, de armoede van geest zoals Christus ons die heeft voorgeleefd. Een tijdloze boodschap wat Hildegard van Bingen ook zegt is dat wij ons moeten blijven realiseren dat we afhankelijk zijn van God onze Schepper en dat ons jegens Hem een nederige houding past. Als we ons hart openstellen voor God, ons hart geven aan God, met andere woorden als wij oprecht geloven, dan betekent dat vanzelf dat zij sober, zuiver en rechtschapen leven met aandacht voor onze medemens. Wij laten dan immers de zonde niet toe. En elke mens die de zonde niet toelaat maakt ruimte voor de genade van de goede God. Gisteren was Paus Franciscus in Assisi waar hij drie redenen noemde waarom het getuigenis van Sint Franciscus voor de hedendaagse mens een grote betekenis heeft. Ten eerste zei de paus leert de gestigmatiseerde heilige ons het belang van de persoonlijke relatie met Christus: “Christen zijn is een levende relatie met de persoon van Jezus, is je bekleden met Hem, is lijken op Hem.” Vrede De radicale navolging van Christus door Franciscus betekent volgens de paus dat “wie Christus volgt, de ware vrede ontvangt, die alleen Hij, en niet de wereld, ons kan geven”. Ook zei de paus in het bisschopshuis van Assisi dat de geest van de wereld “de vijand van Jezus” is. Een christen mag de geest van de wereld niet aanhangen die leidt tot ijdelheid, arrogantie, trots en tot afgoderij. Zoals Franciscus moeten alle christenen zich ontdoen van de wereldsheid, een kankergezwel voor de blijde boodschap, omdat gehoorzaamheid aan de wereldse geest dood en verderf voortbrengt. Geen zoetsappigheid Verder zei de paus dat de "Franciscaanse vrede geen zoetsappigheid is. "Dat is niet de echte Sint Franciscus. Ook is het geen pantheïstische vereniging met kosmische krachten. Ook dat is niet franciscaans; dat is iets wat mensen hebben bedacht." De heilige Franciscus wist het kruis en het lijden ook een plaats te geven in zijn leven. Schepping Het derde betekenisvolle aspect van het getuigenis van Franciscus heeft betrekking op “het respect voor alles wat God heeft geschapen”. Het is bekend dat Franciscus Il Poverello in alle schepselen de hand van God zag en daarom voor de natuur een grote liefde opvatte, welke hij poëtisch vorm gaf door zijn Zonnelied. Broeders en zusters in Christus, Als je gelooft in God dan is dit nog geen garantie dat je leven rooskleurig verloopt zoals je het verlangt. Geloven in God is en blijft een avontuur met zijn ups en downs, een op weggaan met als Reisleider Jezus Christus die de weg wijst naar het paradijs en het eeuwige leven. Waar het op aankomt is dat wij niet onze ziel verliezen in de wereld maar dat wij met onze ziel verbonden blijven met Jezus Christus. Wie zo in het leven staat die zal op zijn tijd mogen horen dat hij of zij een trouwe dienaar van de Heer is en daarvoor beloond worden. Amen.

Homilie 29ste zondag jaar C

HOMILIE 29ste zondag jaar C Broeders en zusters in Christus, Als christen sta je voor de uitdaging om God tijdens je hele leven te zoeken. Maar God zoeken is op de allereerste plaat je door hem laten vinden. Het is jouw God niet omdat Hij van jouw is maar omdat jij van Hem bent. Hij is jouw God, niet omdat jij Hem vindt, omaar omdat Hij zich laten vinden in de stilte van je eigen hart. Weest stil en luister.... en dan ontdek en zie je waar God aanwezig is en tekenen geeft van zijn aanwezigheid. Elke dag even de tijd nemen voor het wonder van de vriendschap van God met ons en persoonlijk tot Hem bidden, daardoor leer je Hem kennen en beminnen. Iemand die niet bidt zal op een bepaald moment nog maar moeilijk tot geloven komen. In de stilte van de avond of bij het begin van een nieuwe dag laat God zich vinden door hen die tot Hem spreken en bidden. Abba! Vader! Zo mag je God aanspreken. Aan Hem kun je je toevertrouwen want liefde is zijn moedertaal. Wie bidt en eenmaal een gebedsverhoring heeft gekregen die ervaart dat God met onze menselijke noden begaan is en gaat nog meer bidden en die is vertrokken met zijn spirituele leven. Het evangelieverhaal over de weduwe die aandringt bij de rechter is zo een voorbeeld van een vrouw die aandringt tot ze verhoort wordt. Bidden is volhardend en vertrouwen in God dat Hij ons hoort en wilt helpen. Niet altijd zal dat zijn zoals wij verwachten omdat God anders kijkt naar ons en ons datgene geeft wat goed voor ons is. Aanhoudend bidden voor alle belangrijke beslissingen in het leven, wie doet er dit nog? Vele mensen denken dat ze alles op eigen kracht doen of met de moderne technologie alles kunnen bereiken en vergeten God te betrekken in belangrijke keuzes in het leven. Als je bidt dan rust er veel meer zegen op de keuze of belangrijke beslissing die je moet nemen in het leven. Bidden voor een nieuw werk, voor de geboorte van een kin, een aankomend huwelijk, een zieke man of vrouw, voor de geloofsverkondiging op school op in de kerk, het zorgt ervoor dat je vraagt aan Gods wil wordt gedaan in je leven. Bidden het helpt echt, nog niet zo lang geleden vertelde iemand dat ze naar Lourdes was geweest en daar intens voor haar zoon had gebeden voor een nieuw werk en dat s avonds haar zoon opbelde dat hij werk had gevonden. Bidden maakt niet alleen wonderen mogelijk maar biedt ook bescherming in je leven, dat mocht de Kroatische piloot Zvonko Situm ervaren. Deze piloot is niet minder dan een nationale held in Kroatië sinds hij op 27 september een succesvolle noodlanding uitvoerde op de luchthaven van Zürich. Zijn toestel van Croatia Airlines had 65 passagiers aan boord toen een controlelampje een probleem aangaf met het landingsgestel. De koelbloedige piloot slaagde erin zijn toestel met ingeklapt neuswiel veilig te doen landen en alle passagiers en crew ongedeerd te laten uitstappen. Hij kreeg complimenten van de luchtverkeersleiding: "Excellent job, well done!" (Uitstekend werk, goed gedaan! Maar Zvonko Situm hield de complimenten niet voor zichzelf. Hij kwam vandaag naar Medjugorje om de Gospa te bedanken voor de behouden terugkeer! In de Kroatische media getuigt de piloot: "Er was geen tijd om bang te zijn. Ik ben al heel mijn leven gelovig en daaraan dacht ik ook tijdens het defect. Het ongeluk gebeurde rond 20u. Ik had die ochtend om 9u nog mijn gebeden gezegd, zoals ik elke dag doe. Ik word al heel mijn leven gedreven door het geloof, en dat was niet anders op dat ene, kritieke moment." Hij kwam naar Medjugorje in het gezelschap van zijn moeder en een tante. De nu 40-jarige gezagvoerder kwam op zijn achtste voor de eerste keer naar Medjugorje. Later kwam hij nog verscheidene keren terug, de laatste maal zes jaar geleden. "Toen ik trouwde, ging ik met mijn vrouw Anita op huwelijksreis naar Rome en reisden we door naar Medjugorje. Mijn vrouw wist dat er vroeg of laat iets zou gaan gebeuren. Mijn ouders hebben me een rozenkrans geschonken die ze in 1982 in Medjugorje gekocht hebben. Sinds het begin van mijn carrière als piloot heb ik die rozenkrans altijd in mijn bagage gestopt op het vliegtuig. Zo ook deze keer. Ik kwam speciaal naar Medjugorje om Onze-Lieve-Vrouw te bedanken dat Zij zoveel levens gered heeft met onze veilige landing." Broeders en zusters in Christus, De parabel over de weduwe en de onrechtvaardge rechter van het evangelie heeft Lucas opgeschreven niet alleen om de eerste leerlingen aan te moedigen tot volharding, ook onze tijd heeft de aanmoediging nog om te blijven geloven in de reddende kracht van het gebed. God heeft zijn Zoon Jezus naar de wereld gezonden om de mensen te redden en te verlossen van alles wat de mens schade kan toebrengen. Laten wij trouw blijven aan ons geloof in Jezus en blijven uitzien naar de reddende komst van God die heel de schepping vernieuwt met zijn liefde en barmhartigheid. Want eenmaal zal de aanhouder winnen. Amen.

Homilie 30ste zondag jaar C

HOMILIE 30ste zondag doorheen het jaar C Broeders en zusters in Christus, Het zit in de mens in om zich te onderscheiden van anderen en de beste te zijn. We zien het in de sport, de muziek, op het werk maar het kan ook door een duurdere auto of vakantie en noem maar op. Op zich is er niets mis mee om vooruit te willen komen in het leven, maar het loopt mis als je jaloers wordt op anderen of zelfs nog erger anderen gaat minachten die minder kunnen of minder hebben. En daarmee zijn we gekomen bij het evangelie waar de Farizeeer zichzelf prijst en de tollenaar minacht. Het hart van de Farizeeer is zo vol van zichzelf dat hij de deur voor andere mensen gesloten houdt en zelfs de deur voor Gods genade en Gods barmhartigheid gesloten houdt. De mensen kijken naar het uiterlijk van anderen maar God kijkt naar het hart van de mens of dat nederig of hoogmoedig is. De tollenaar heeft een hele andere houding en gebed tegenover God. De tollenaar is een belastingontvanger in dienst van de Romeinse overheersers. Tolenaar waren niet geliefd en gebrandmerkt als uitbuiters en woekeraars. Zich bewust van zijn zondig gedrag weet de tollenaar in het evangelie zich maar klein tegenover God, hij heeft niets om trots over te zijn. De tollenaar geeft zich volledig over in de handen van God en doet daarom een beroep op Gods barmhartigheid. God, wees mij zondaar genadig. De Tollenaar verwacht alls van God: vergeving, een nieuw leven en nieuwe kansen. Geheel tegen de verwachtingen in geeft Jezus de conclusie van het verhaal: Ik zeg u de tollenaar ging gerechtvaardigd naar huis en de andere niet. Wie zichzelf verheft zal vernederd en wie zichzelf vernedert zal verheven worden. Met Jezus wordt de wereld ondersteboven gezet. Vele eersten zullen de laatste en vele laatsten zullen de eersten zijn. De wereld en de media schuift de rijken, de beroemden en de sterren van de filmwereld allemaal naar voren als voorbeelden van mensen die het gemaakt hebben in het leven en die men dient na te volgen, maar gelukkig kijkt God naar hele andere dingen bij mensen. God kijkt naar het hart en ziet of er openheid is voor zijn liefde. Van de H. Maria weten we dat ze nederigheid zelve was. De grootheid van Maria ligt in haar houding ten opzicht van God. Zij staat voor Gods aangezicht. God kijkt naar haar en Maria beantwoordt die blik met heel haar wezen: totaal ontvankelijk en aandachtig voor Hem. Ze zegt heel eenvoudig: Zie de dienstmaagd des Heren of maw hier ben ik, ik sta ter beschikking voor Uw plannen, God. De blik van Maria is zuiver: zij ziet zichzelf slechts in het licht van God. Daarom weet ze dat ze nederig en arm is, maw alles ontvangt zij van God. Maria behoorde tot de anawim of de armen van God. De armoede die hier bedoeld wordt heeft niet te maken met geld of materiele welstand maar wel met de houding van een ziel tegenover God. Gods armen zijn de mensen voor wie God hun rijkste bezit is. Het is dezelfde deugd waarvan ook Jezus spreekt: Zalig de armen van geest, want aan hen behoort het rijk der hemelen. Dergelijke mensen zijn het die een volk welgevallig maken in God ogen. Arm van geest is hij die zichzelf totaal ontledigt, die zijn geest letterlijk leeg maakt, uitzuivert, om God onbevangen en onbevooroordeeld aan te kijken, eenvoudig en spontaan als een kind. Onze eigen persoonlijke visie, onze opvattingen, indrukken, ervaringen, verwachtingen, verlangens, enz hangen voortdurend voor onze ogen als een rookgordijn en kunnen onze blik vertroebelen waardoor wij God niet waarlijk meer zien. Een kind heeft dat niet. Het is te klein om al een eigen visie te hebben. Het kijkt alleen maar naar vader en moeder en terwijl het hen aankijkt legt het zijn handje vertrouwvol in de hunne om zich door hen te laten leiden. Het geeft zich helemaal over. De blik van zo'n kind is zuiver. Daarom staat er geschreven: zalig de zuiveren van hart, want zij zullen God zien. Broeders en zusters in Christus, De vraag die vandaag naar aanleiding van de lezingen tot ons wordt gesteld is de volgende: Wie loop je achterna de wereld met zijn klatergoud, eigengereidheid, valstrikken, verleidingen wat leidt tot verwijdering van God of Jezus die zelf nederig en zachtmoedig van hart is? Bij ieder van ons ligt de uitdaging om de juiste keuze te maken in zijn leven want het gaat om blijven steken in de ongerechtigheid of gerechtvaardigd worden door Gods liefde en Barmhartigheid. Moge de lezingen van deze zondag ons inspireren en helpen om nederig en in alle eenvoud voor Jezus te kiezen want dan mogen wij pas ten volle deel hebben aan de eeuwige liefde en barmhartigheid van Jezus Christus. Amen.