maandag 31 december 2012

Kerstmis 2012

HOMILIE KERSTMIS

Al eenwenlang zijn mensen op zoek naar een onuitputtelijke bron van energie. Omwille van de economische crisis wordt er koortsachtig gezocht naar alternatieve energieën zoals windenergie of zonenergie voor kolen, gas en olie.
In 1927 vloog Charles Lindbergh van New York naar Parijs in 33,5 uren als eerste alleen over de Atlantische oceaan. Hij werd een nationale held van de VS maar wat velen niet weten is dat het geheim van zijn succes te wijten is aan een generator die hij had laten installeren door Lester Hendershot die eindeloos gratis extra energie opwekte zonder brandstof. Waarom deze uitvinding niet meer op groter schaal is toegepast blijft duister.
Wij staan er niet zo vaak bij stil maar wat zouden wij doen zonder energie, zonder electriciteit? Zonder electriciteit zou al heel snel het economische leven stil en verlamd zijn.
Eindeloze energie of eindeloze liefde is dat niet het verlangen van iedere mens op spiritueel vlak? Met Kerstmis mogen we vieren dat in de persoon van Jezus Christus de toegang tot eindeloze liefde voor alle mensen toegankelijk is. Jezus is de Bron van eindeloze energie. God maakt zich zo klein dat Hij ter wereld is willen komen door de geboorte van een kind. Het bijzondere van een kind is dat het eenvoudig en hulpeloos is en dat iedereen het spontaan wil beminnen. Door de geboorte van Jezus wil God met ons mensen in contact treden en ook blijven.

Wat tegenwoordig bij de jonge generatie in is is dat zij met elkaar verbonden willen blijven en met de smartphone is dit mogelijk op elk ogenblik van de dag. Overal kun je met een smartphone je nieuwe e-mails, sms'jes en updates van sociale netwerken controleren.
Cisco, wereldwijd marktleider in netwerktechnologie, liet al voor de derde keer 1.800 jonge studenten en professionals ondervragen over hoe ze in contact blijven met de wereld rondom hen. En wat blijkt? Voor negen op de tien respondenten is het raadplegen van hun smartphone een vast onderdeel van hun ochtendritueel geworden. Nog voor ze zich wassen en hun tanden poetsen, hebben jongeren vaak al hun virtuele wereld gecheckt. En dat blijven ze de hele dag door doen: een op vijf controleert zijn smartphone om de tien minuten, en een kwart van de ondervraagden doet dit zo vaak dat ze de tel kwijtraken.
Uit de studie blijkt dat e-mailen, sms'en en sociale netwerkactiviteiten veruit het populairst zijn. De apps hinken wat achterop: nauwelijks twintig procent van de jongeren gebruikt meer dan tien apps op regelmatige basis.
Hoe blijf je op gelovig vlak verbonden met Jezus Christus en verlies je niet het contact met hem?
Voor ons mensen heeft Jezus de communicatiekanalen van het gebed en de sacramenten gegeven. Sms'en met Jezus dat kun je doen door korte schietgebedjes te richten tot Jezus. Voor langere gesprekken met Jezus kun je Hem benaderen en ontmoeten in de sacramenten, tekenen van Gods liefdevolle aanwezigheid. In het sacrament van de H. Eucharistie spreekt God tot ons en wil Hij ons mededelen dat Hij ons bemint. Wij mogen in de H. Eucharistie antwoorden op het woord van God door gezang en gebed en zo blijf je in contact met God en ontstaat er een wederzijdse liefdesrelatie.
In het sacrament van de vergeving spreken wij ons tekorten in de liefde uit en schenkt Jezus ons een nieuw hart en mogen wij ervaren dat Jezus echt de Redder van de wereld. Met Kerstmis hoorden de herders de engelen inderdaad uitjubelen en zingen: Heden is u een Redder geboren, Christus de Heer, in een stal te Bethelem. God maakt door de geboorte van Jezus een nieuw begin met de mensen.
Met vreugde mogen wij het hier tesamen de geboorte van Jezus vieren en met de engelen zingen: Eer aan God in den hoge en vrede op aarde aan de mensen van goede wil.
Aan u allen wens ik u namens het het pastorale team een zalig Kerstfeest toe.

Nieuwjaar 2013

Het evangelie vertelt ons hoe Jezus kort na zijn geboorte besneden werd. En daarbij kreeg Hij zijn naam. Bij een besnijdenis is het feest, want dan hoor je erbij.
De naam Jezus betekent: "Hij, die bevrijdt". Hij is het licht van de wereld.
Dat er weer een nieuw jaar voor ons open ligt, is op zich al een wonder. Nu wij weer zo uitdrukkelijk aan een nieuw  begin staan, kunnen wij ons afvragen, of wij als het ware ons als besneden voelen. Dat wil zeggen of wij mensen durven zijn, die er met hart en ziel voor gekozen hebben om net als Jezus bevrijdend in het leven te staan.Wij horen er door onze naam  immers ook bij.
Men zegt zelfs dat onze namen geschreven staan in de palm van Gods hand.
In de uitvaartliturgie wordt door die naam een verband gelegd tussen het begin en het einde van ons leven.
Wij moeten bevrijdend werken door ruimte te scheppen voor anderen en ook voor ons zelf.
Dat is niet vast te leggen in wetten en regels. Nee, dat moet spontaan gebeuren. We willen ruimte bieden voor elkaar.Laten we het komende jaar gebruiken om mensen te bemoedigen en te vergeven. Om levenskansen te scheppen.Laten we, zoals Maria, verwonderd het leven in ons opnemen en het  genieten. Samen met anderen.
Dat valt niet altijd mee, zeker niet in crisistijden.
Maar juist door maatregelen, zoals bijvoorbeeld bezuinigen op de zorg, zullen we elkaar hard nodig hebben.
We moeten onze aandacht vooral richten op de kwaliteit van weken en maanden. HOE gaan we de tijd invullen en hoe lang?
De betekenis van de mens zit niet in de lengte van zijn dagen. Natuurlijk niet. Zijn betekenis zit in wat hij heeft teweeggebracht. Er zijn mensen van enkele dagen, die enorm veel liefde, verlangen en tederheid hebben gewekt. Onze aandacht is veel te eenzijdig gericht op levensverlenging en te weinig op levenskwaliteit.
De tijd is geen elastiekje dat zo lang mogelijk moet worden uitgerekt.
De tijd is een mogelijkheid om iets van onszelf te maken. Om elkaar te bewonderen, om te geloven in elkaars mogelijkheden en elkaar te bewaren in ons hart.
Voorbeelden te over hoe hele vele mensen belangeloos klaar staan voor mensen die aandacht en zorg nodig hebben. Voor hen moeten we blijven bidden dat zij de kracht, die ze nodig hebben om hun werk te blijven doen, mogen behouden.Het thema van dit jaar zou kunnen zijn: "Tijd".
Niet alleen tijd voor mensen in nood, maar vooral ook voor mensen in ons gezin, voor vrienden, voor kennissen. Tijd om met hen iets fijns te doen. Wandelen, fietsen, winkelen, samen in de tuin te werken .Je niet steeds verstoppen onder het motief: "Ik heb nu geen tijd". Besef hoe kostbaar het is tijd voor elkaar vrij te maken.Het oude jaar met al zijn zegeningen en tragiek laten we achter ons. We bewaren, net als Maria, alles in het hart. Er is een nieuw jaar, waarin wij elkaar en God weer hard nodig hebben.
De boeken met herinneringen en de zegen van God zullen ons begeleiden.
 

kerst preek 2012



Kerstmis is het feest van het licht. Dat zien we op straat, in onze huizen en kerken. Maar ook een feest van de eenvoud.  E
God wil Zijn zoon geboren laten worden uit een eenvoudige vrouw, de echtgenote van een timmerman. Zijn ouders zijn met een ezel onderweg van Nazaret naar Betlehem. Zijn wieg staat niet in een pronkerige kinderkamer van een paleis, maar in een tochtige stal. De eerste mensen op kraambezoek zijn herders. God zoekt niet naar luxe, maar naar oprechtheid en nabijheid. 
God brengt groot nieuws. Het kondigde zich aan in de schoot van Maria. De advent was een tijd van blijde verwachting.
Aan alles en iedereen, aan arm en rijk, aan herders en koningen wil Hij het grote en goede nieuws laten horen. Een engel meldt: vandaag is voor jullie een redder geboren, Hij is de Messias.
Een groot koor van engelen zet zijn woorden kracht bij met: Eer aan God in de hoogste hemel en vrede op aarde voor alle mensen die Hij lief heeft.” 
God noemt Zijn zoon Immanuel. Het betekent: God met ons. Wij staan er niet alleen voor. Als dat geen bemoediging is!
Niemand kan mij beter bemoedigen als mijn moeder als ik weer afreis naar Nederland. Zij is wijs, zij kent het leven. Ook in haar houdt God zich op. Zo voel ik dat. Gods wijsheid en Gods bemoediging krijg ik uit haar handen en vooral uit haar hart. Ik ben haar kind. Uit haar geboren. Daarvoor ben ik haar dankbaar. En uiteraard ook God. Dankzij haar is GOD met Mij. God met ons. Dankzij Maria.
De oude Nederlandse koningin Wilhelmina schreef een boek met als titel: Eenzaam maar niet alleen. En wie het boek goed leest, begrijpt dat zij bedoelt: dankzij God ben ik nooit alleen.
Maar in deze tijd zijn mensen die God in de kou laten staan vaak eenzaam en wel alleen. 
Er is vaak te weinig plaats voor warmte en nabijheid. Te weinig plaats in ons leven voor God. Maria en Jozef zijn op zoek naar een herberg. Maar nergens kunnen zij een plek vinden. Een plek om hun kind te baren.
God zoekt naar een plek in ons. Een plek die we inrichten met geloof en nederigheid. Zelfs als we Gods bedoelingen niet begrijpen. Zoals Jozef toen hij hoorde dat zijn vrouw Maria Gods zoon verwachtte.
Jozef zocht vol zorgzaamheid naar een plek van warmte en nabijheid voor hun pas geboren zoon die Immanuel heet of wel God met ons. De deur van de herberg van ons leven is de deur naar ons hart, de sleutel waarmee we de deur kunnen openen is: ons geloof.
Als wij niet echt op zoek gaan naar geloof in God en in elkaar, naar het kind in ons, naar Immanuel, blijft de deur van de herberg op slot, blijft God in de kou staan en wordt ons leven leeg.
Geef jezelf aan God. Open de deur. Open je hart. In geloof. In nabijheid. In liefde.
Dan voelt het kerstkind zich ook thuis in jouw huis.
Eer aan God in de hoogste hemel en vrede op aarde voor alle mensen die Hij lief heeft. 
Laten we de uitgestoken hand aannemen van Jozef en Maria die geloofden. Ik wens u allen zalig kerstmis. In geloof in God, in de nabijheid van mensen in wie God zichtbaar is. AMEN

zaterdag 1 december 2012

Homilie 1ste zondag van de advent jaar C

HOMILIE 1ste zondag van de advent jaar C

Broeders en zusters in Christus,


Al weken van tevoren liggen de kerstspullen te koop in de winkels nog voor de advent begonnen is en het feest van Sinterklaas heeft plaatsgevonden. In één winkel zag ik zelfs dat voor 1 november , het hoogfeest van Allerheiligen al alles in een kerstsfeer was omgetoverd. Gaat het het Kerstfeest alleen maar om wat gezelligheid en mooie kerstboom met wat lichtjes? Of is Kerstmis meer dan dat?
De advent is een sterke tijd van inkeer, soberheid, ingetogenheid en stilte om na te gaan welke plaats Jezus Christus in mijn leven inneemt. Het kan niet altijd feest zijn in het leven, het is goed voor ons christenen om in de advent met het wezenlijke van het geloof bezig te zijn: meer tijd voor gebed, bezinning of een goed spiritueel boek. Advent is ook een tijd om romdom je heen te kijken en solidair te zijn met mensen die eenzaam zijn, ziek zijn, bedroefd door een overlijden, beproefd in het leven door een tegenslag en daardoor in nood gekomen zijn. Zoals het hart van Jezus speciaal uitging naar noodlijdende mensen zo hebben wij een opdracht om oog te hebben voor mensen die het moeilijk hebben en ze niet in de kou te laten staan.
Het voorbereiden van Kerstmis is meer dan alleen maar een feestroes oproepen met lekker eten, mooie kersttaferelen en mooie kerstmuziek. Wil Kerstmis doorwerken in je persoonlijk leven en niet alleen maar een vluchtig gevoel oproepen dan is het wijs om stil te staan bij het woord van God dat Mens is geworden.
De Heer Jezus is zo lang geleden op aarde komen, Hij is nog steeds komende want Hij klopt op de deur van ons hart en eenmaal zal Hij wederkomen op aarde om te oordelen levenden en doden. Als iemand op bezoek komt bij ons dan bereiden wij ons daarop voor, we maken het huis netjes in orde en we treffen de nodige voorbereidingen om onze gast feestelijk te ontvangen. Wat doen wij om Jezus die met Kerstmis bij ons op bezoek komt in ons hart feestelijk te ontvangen?
De adventstijd is een genadevolle tijd om Jezus opnieuw geboren te laten worden in ons hart. Door de tijd kan het zijn dat wij het oog op Jezus verloren zijn door het jachtige leven, door de media die verontwaardiging en angst zaait onder mensen en afleidt van een waarachtige christelijke levensstijl. Het evangelie spoort ons aan om waakzaam te zijn en te bidden om klaar te staan als de Heer komt.

In deze dagen zo vlak voor Sinterklaas horen wij het bekende liedje:”Vol verwachting klopt ons hart.”Kinderen kunnen echt verlangend uitzien naar de komst van Sinterklaas. Wij christenen mogen verlangend uitzien naar de komst van Jezus. Het grote gevaar in onze materialistische samenleving is dat wij door de zorgen van het leven heel oppervlakkig het Kerstfeest vieren en daardoor de essentie van de geboorte van Jezus uit het oog verliezen.  Durven wij ons leven in vraag te stellen of wij wel echt leven in overeenstemming met wat Jezus ons heeft verkondigd of vinden we het allemaal wel goed en gaan we zo ons eigen gangetje ?  Durven wij ons hele leven toe te vertrouwen aan Jezus opdat Jezus ook echt leeft in onze harten ?
 De advent is niet zo maar een tijd van lichtjes en kaarsjes maar een tijd om te veranderen van levensstijl, je zonden te betreuren en je te bekeren tot Jezus Christus door je te laten verzoenen met God. Enkel diegene die Gods vergeving ook echt heeft ontvangen kan maar Gods vrede in zijn eigen hart ervaren en met Kerstmis zingen “vrede op aarde aan alle mensen.”
Laten wij op onze hoede zijn, opdat wij ook daadwerkelijk Jezus in de kribbe kunnen gaan begroeten. Laten wij bereid zijn om het Kerstkind Jezus in ons hart te gaan ontvangen. Laten wij niet alleen uiterlijk ons voorbereiden op Kerstmis door het opzetten van een kerstboom en ons huis te versieren met lampjes en kaarsjes. Maar laten wij ons hart klaar maken om de Heer, die het Licht der wereld is aan te nemen en in ons hart te verwelkomen.

Om ons het helpen bij deze voorbereiding hebben wij hier bij het altaar een Adventskrans gemaakt. Steeds meer licht zal er komen en branden in de duisternis. Steeds meer naderen wij tot de komst van Hem die is het ware licht Jezus Christus.
Moge God ons de kracht en de genade schenken in deze adventstijd opdat wij blijven volharden in het geloof en echt toegroeien naar het Kerstfeest toe. Ik wens u allen een mooie en gezegende adventstijd toe. Amen.