donderdag 28 juni 2012

Vrijwilligersbeleid-zorg in de Nieuwe Parochie (NP)


Vrijwilligersbeleid-zorg in de Nieuwe Parochie (NP)

Inleiding
De vrijwilligers vormen de grootste groep ‘arbeidskrachten’ in een parochie. Zij vormen de basis in de continuïteit van alle activiteiten.  Zij verdienen daarom aandacht en een goede organisatie. Dat is een beleidskeuze die genomen en gedragen moet worden door het bestuur en pastoraal team en begeleid kan worden door de pastoraatsgroep/contactgroepen of contactpersonen in de verschillende ‘oude parochies’. Wanneer er op tijd begonnen wordt met het oppakken van de ontwikkeling van een nevenspoor voor vrijwilligers wordt het fusieproces versterkt en komt er meer betrokkenheid bij de vrijwilligers. Het  serieus genomen weten in het fusieproces geeft die erkenning en vermindert het risico van uitvallers.

Vrijwilligerszorg bestaat uit twee onderdelen:
  1. Organisatie van het vrijwilligerswerk in de NP: “de officiële kaders” vastgelegd in een vrijwilligersbeleid.
  2. Proces vrijwilligerszorg in de NP: “het mensenverhaal”, groeien naar eenheid ook in de zorg voor elkaar.

Deze opzet vrijwilligerszorg NP met een concept structuurvoorstel bestaat uit een toelichting van de twee onderdelen van vrijwilligerszorg en een mogelijke planning van activiteiten die daartoe behoren.

Toelichting onderdelen

1.         Organisatie vrijwilligerswerk

Wie is verantwoordelijk?
Het bestuur is altijd eindverantwoordelijke voor de inzet van vrijwilligers. In het bestuur wordt de portefeuille vrijwilligerszorg bij een persoon ondergebracht. De verdere verdeling van verantwoordelijkheid en taken voor vrijwilligers kunnen op allerlei wijzen worden ingevuld. Aangepast aan de werkwijze, geografische- en sociale structuur van de NP moet hiervoor de best passende vorm gekozen worden. Voor een NP met meerdere ‘oude’ kernen zal een werkgroep vrijwilligerszorg/stuurgroep met contactpersonen vanuit de verschillende kernen waarschijnlijk het beste werken. Zij zijn verantwoordelijk voor het netwerk rond de torens en de contacten naar het pastoraal team en bestuur toe. Zij dragen daarmee ook zorg voor het behoud van bijzondere kwaliteiten van de vrijwilligers en van de individuele gemeenschappen.

Komen tot een vrijwilligersbeleid.
Voorafgaande aan het officieel vastleggen van de afspraken rondom de vrijwilligers in de NP in een vrijwilligersbeleid zal er een inventarisatie van werkgroepen (inzicht in aantallen actieve vrijwilligers), afspraken rondom verzekeringen, attentiebeleid en jubilea, onkostenvergoedingen enz. nodig zijn. Vandaaruit kunnen beleidsvoorstellen geformuleerd worden, geaccordeerd door het nieuwe bestuur in een beleid kunnen worden vastgelegd.

2.         Proces vrijwilligerszorg in NP

Wat is het proces vrijwilligerszorg:
Het proces vrijwilligerszorg dient om intern in de NP de verschillende vrijwilligersgroepen in de kernen te leren kennen, bij elkaar te houden en samen te brengen in ontmoeting, uitwisseling en tenslotte samenwerking waar mogelijk. Aangestuurd door de verantwoordelijken/coördinatoren van de vrijwilligerszorg en in samenwerking met anderen in de verschillende speerpunten.

Doel van vrijwilligerszorg:
-       Organiseren van de zorg voor vrijwilligers in de NP met vaste aanspreekpunten.
-       Toerusten van vrijwilligers naar behoefte en op thema.
-       Proces kan een middel zijn om te groeien naar eenheid. Geeft binding en blijvende zorg voor elkaar in de kernen.

Mogelijke activiteiten ter voorbereiding en realisatie van de vrijwilligerszorg met planning.

2012-2013
-       Voorstel met aanpak vrijwilligerszorg naar bestuur en pastoraal team. Fiat van beide organen over gang van zaken is daarbij nodig.
-       Aanstellen verantwoordelijken vrijwilligerszorg in bestuur en mogelijk in het pastoraal team.
-       Voortgang vaststellen en plan van aanpak maken in tijd en actie.
-       Start inventarisatie van de werkgroepen en vrijwilligers.
-       Regelmatige PR over voortgang in de verschillende en later een parochieblad en website.
Naaste toekomst:
-       Organiseren van  een informatiebijeenkomst voor alle vrijwilligers.
Doel van de bijeenkomst informeren over de organisatie van de vrijwilligerszorg
- Op papier in een vrijwilligersbeleid.
- Samen met verantwoordelijken uit bestuur en anderen het proces
  vrijwilligerszorg oppakken. Beantwoorden van de vragen wie wat en waar voor
  vrijwilligers in de NP.
-       Vervolgactie: beleid in actie, proces voortzetten in delen (2-3 jaar), handhaven en
evalueren.

Het is mogelijk gebruik te maken in dit proces van de ondersteuning door Marie-Jeanne Zuidervaart

‘s-Hertogenbosch, maart 2012

Marie-Jeanne Zuidervaart
Bisdom ‘s-Hertogenbosch
Kerk en Samenleving: vrijwilligerswerk-maatschappelijke stages-diaconie

woensdag 27 juni 2012

13e Zondag door het Jaar , Uw geloof heeft u genezen



Wanneer  iemand ziek is, probeert hij zich zelf  beter te maken. Wanneer die persoon  niet voor zich zelf kan zorgen, verzorgt iemand hem om beter te worden.  Dit gebeurt in ons dagelijks leven. Niemand wil pijn lijden of erg ziek zijn, maar wij willen een gelukkig en blij leven om in de wereld te wonen. Wij willen zelf een gelukkig en vrolijk leven en we wensen andere mensen ook een goed leven toe.  Van de andere kant is er een natuurwet die tegen ons zegt dat we niet altijd een gelukkig en vrolijk leven kunnen hebben.  Gezondheid gaat samen met ziekte of zwakte.  Het is een universeel feit. Mensen verwachten en wensen een goed leven voor zich zelf en ook voor andere mensen.  God, die schepper van mens en wereld is, zorgt voor mensen en ook voor het welzijn van de wereld. Dit horen wij in de eerste lezing van vandaag, die ons zegt:” Niet God heeft de dood gemaakt en His schept geen behagen in de ondergang van de levenden.  Hij heeft alles geschapen om te leven.  God heeft immers de mens geschapen voor de onsterfelijkheid.   Hij heeft hem gemaakt tot een  afspiegeling van zijn eigen wezen.”  Dus God geeft leven.  In het oude testament  zien wij Job die lang ziek was en hij werd door god genezen. Terwijl Job ziek was, had hij een diepe geloof in God en hij was ook rechtvaardig en volhardend. Door zijn geloof in God werd hij uiteindelijk genezen.
In het evangelie van vandaag zijn er twee personen die heel erg ziek zijn en die zijn: Het dochtertje van Jairus en de vrouw die aan vloeiingen leed. De vrouw en Jairus hebben een diepe geloof in Jezus, dat Jezus een wonder kon doen.  Hoe kunnen wij weten dat zij een diepe geloof in Jezus hebben?  Jairus heeft tegen Jezus gezegd: “Mijn dochtertje kan elk ogenblik sterven, kom toch haar de handen opleggen opdat ze mag genezen en leven.”  De vrouw heeft gezegd: “ Als ik slechts zijn kleren kan aanraken, zal ik genezen zijn.” Van deze woorden begrijpen wij dat Jairus en de vrouw een diepe geloof in jezus hadden.  Beiden nemen het initiatief om naar jezus te gaan en om beter te worden. Jairus nam initiatief in de plaats van zijn dochtertje. Dit initiatief laat een volharding in geloof in Jezus zien.Beiden zijn nederig tegenover Jezus en uiteindelijk werden ze genezen. Daarover zegt de antwoordpsalm van vandaag: “U zal ik loven, Heer want gij hebt mij bevrijd. Heer, uit het dodenrijk hebt gij mijn ziel verlost, gij hebt mij losgemaakt van die ten grave dalen.”  Onze God, in wie wij geloven, neemt   het leven  niet af maar hij geeft een leven op aarde en ook eeuwig leven na de dood.  Wanneer wij ziek zijn, kunnen we de volgende drie dingen doen om beter te worden. Ten eerste: Een diepe geloof in Jezus. Ten tweede: wij nemen het initiatief om naar jezus te gaan en wij geloven volhardend in Jezus. Ten derde: Wij zijn nederig tegenover jezus.
Laten wij naar Jezus gaan om een goed leven te ontvangen. En Jezus zegt: Ik ben gekomen opdat zij leven zouden bezitten en wel in overvloed. Amen.









maandag 25 juni 2012

Pastorale hulp in de parochie


 Pastorale hulp in de parochies
Voor pastorale hulp (bijv.bij ernstige ziekte of overleden),maar ook voor het maken van afspraken ,informative ete, kunt u conduct met de pastorie te Dreumel; 0487 -571230.
Ziekenbezoek.
Waneer mensen dat op prijs stellen komt  pastoor of Kapelaan of Diaken graag op bezoek bij zieken .
Laat het in dat geveal  even weten middels een briefe of een telefoontje .
 Heilige Communie 
Het pastorale team wil elke 1e Vrijdag van de maand de communie bij zielen thuis gaan brengen.De vraag aan iedereen om eventuele zieken die daar prijs op stellen, aan te melden op de pastorie in Dreumel .tel 0487- 571230.
Gespreeksavond Doopvoorbereiding.
Elke vierde vrijdagavond  van de maand van 20.00 tot 22.00 uur in de pastorie te Dreumel .Ouders die een kindje willen laten dopen worden van harte uitgenodigd .Aanmelden op de pastorie in Dreumel  tel; 0487-571230.
Parochiele Gebedsgroep
Laatste Diensdag  van de elke maand om 20 .uur pastorie te Dreumel
Aanmelden .0643659129
Conduct  patersunny -0643659129.




dinsdag 19 juni 2012

Geboorte van Johannes de Doper


Geboorte van Johannes de Doper

Een kleine wens:
Kleine, wat moet er van je worden?
Je bent weerloos, vergeet de weerlozen niet.
Je hebt geen vermogen.
Vergeet de onvermogenden niet.
Je wordt gevoed.
Voed anderen.
Je wordt opgenomen.
Neem ook anderen op.
KLeine, wat moet er van je worden?
Weest voor de dood niet bang,
die duurt maar even
en liefde duurt wel zo lang.

Iedere ouder hoopt dat hun pasgeboren kind gelukkig wordt. Er is echter niets zo onvoorspelbaar als de toekomst van een mens. Als wij bij de wieg staan weten we niet of dat kleine mensje zal slagen in het leven, of niet.
BIj de geboorte van Johannes werd ook gezegd:"Wat zal er worden van dit  kind?".
De omstandigheden rond zijn geboorte waren een beetje merkwaardig. Elisabet was eigenlijk te oud om nog kinderen te krijgen en Zacharias, zijn vader, mocht niets meer zeggen, omdat hij Gods plannen niet duldde. Ook de naam die het jongetjes kreeg, was niet volgens de traditie,
Dat alles riep bij de omstanders nogal wat vragen op. Het is uiteindelijk een zonderling en verbleef lange tijd eenzaam in de woestijn. Vanuit die positie werd hij een profeet. Hij kon de dingen wel erg scherp zeggen en daardoor kweekte hij veel vijanden.
Uiteindelijk werd hij dan ook in de gevangenis gezet en is daar niet meer levend uitgekomen.
Een jaloerse vrouw eiste zijn hoofd.
In de tijd tussen woestijn en gevangenis heeft hij vele mensen gedoopt en bekeerd.
Daarom wordt hij ook genoemd:"Johannes de Doper". Mensen tot andere gedachten brengen is moeilijk. We hebben allemaal onze vaste gewoonten.
Johannes stond daarom voor een moeilijke taak en hij was niet op zijn mondje gevallen. De ferme taal die hij uitsloeg, werd hem niet in dank afgenomen.
Zo ook nu.
Als dingen de verkeerde kant op gaan, heeft men niet graag dat die benoend worden. Kijk maar naar de machthebbers. Bij kritiek op hin houding of werk kunnen ze je zo maar vernietigen.
Hebben wij de goede maat gevonden om te weten of we moeten zwijgen of wanneer we kunnen spreken?
Bij onrecht, zoals misbruik of mishandeling van kinderen is in het verleden te vaak gezwegen,  met alle gevolgen vandien.
En wordt erover gesproken, dan mag je vak nog niet spreken zoals Johannes "met het snedig zwaard". "Pas op je woorden", heet het dan.

Wat zal er worden van dit kind?
Het is niet alleen een vraag.
Het is een opdracht voor allen die verantwoordelijkheid dragen om te zorgen dat kinderen beschermd worden en veilig kunnen opgroeien.
Dat zij zullen leren, wat waar en niet waar is, wat gerechtig en niet gerechtig.
Dan kunnen de goede wensen, die wij bij de wieg uitspreken, ook waarheid worden.Amen
https://mail.google.com/mail/images/cleardot.gif

zaterdag 16 juni 2012

Preek 11 de zondag jaar B


HOMILIE 11de zondag jaar B

            Broeders en zusters in Christus,


Opvallend is het dat Jezus vele beelden gebruikt uit het dagelijkse leven, uit de natuur om iets te vertellen over het Koninkrijk van God. Het evangelie van deze zondag sluit goed aan bij deze tijd van het jaar waar alles wordt gezaaid en begint te groeien en te bloeien.
.
We kennen het spreekwoord Zoals men zaait zo zal men oogsten. Onze tijd met zijn vele veranderingen is een tijd om de blijde boodschap overvloedig en overal te zaaien. Van belang is het dat het goed zaad is opdat het kan ontkiemen en vruchten of bloemen voortbrengen. Hoe het zaad valt en hoe het opschiet en of de oogst groot is weten we niet het is een zaak van God. In het verborgene in de grond ontkiemt het zaad en schiet het op. God is het, de Bron van Leven,  die alles doet groeien in de natuur maar ook geeft God groeikracht aan het zaad van het geloof  dat in de harten van de mensen is gezaaid.  Het is en blijft wel een mysterie hoe iemand tot geloof in God komt en een ander niet.  Deze week had ik een gesprek met iemand over het geloof die mij vertelde dat hij tot een diep  en vurig geloof was gekomen en dat diens broer die in hetzelfde gezin was opgegroeid helemaal los was geraakt van de kerk.

Geloven heeft te maken met je een levensstijl eigen maken die Jezus ons heeft voorgeleefd en je in alles afhankelijk weten van God. Geloven is ook je durven overgeven aan de liefde en barmhartigheid van God en de woorden van Jezus ter harte nemen. Om  inzicht en leiding van God te ontvangen is het heel belangrijk om een spiritueel leven of een gebedsleven te leiden.  Zonder persoonlijk gebed mis je de persoonlijke liefdevolle band met God en daar gaat het toch in feit om.  Het is goed om te beseffen dat wij alles  je van God hebben gekregen om er op een goede manier gebruik van te maken en God ervoor te danken. We hebben talenten en gaven van God ontvangen om Gods Koninkrijk van goedheid en liefde mee te helpen uitbouwen. Wie de blijde boodschap beleeft en uitdraagt dan mag hier en nu reeds ervaren dat God het goede in dit leven beloont en vanuit ons geloof weten we dat God de mens die het goede deed in zijn leven hem of haar eenmaal zal belonen met het eeuwige leven. Iedere christen heeft er belang bij niet alleen voor zichzelf maar ook voor de geloofsgemeenschap om veel goedheid en liefde rondom hem te zaaien.

Wie echter wind zaait die zal storm oogsten of maw wie kwaad doet, zal er uiteindelijk zelf de gevolgen van dragen en aan ten onder gaan.

Wie in dienst is van het Rijk van God, die hoeft zich niets  in te beelden, wanneer er vele mooie bloemen verschijnen in de tuin van de Heer. De apostel Paulus zegt hierover:” Noch hij die plant betekent iets, noch hij die begiet, maar alleen God, die de wasdom geeft komt alle eer toe.

Laten wij blijven hopen dat er in de Kerk weer nieuw leven ontstaat in de toekomst. Hoop doet leven. De tuin van de Kerk hier in het Westen lijkt overhoop te liggen, maar wie weet, misschien hebben zich al onder de grond nieuwe wortels gevormd en zien we binnenkort weer een bloeiende en groeiende kerk. We mogen blijven hopen dat Gods heilige Geest aan het werk is in de harten van de mensen en Gods Koninkrijk midden onder ons aan het groeien is.
Amen.