zondag 6 april 2014

Homilie 5de zondag veertigdagentijd jaar a

HOMILIE 5de zondag van de veertigdagentijd Jaar A. Broeders en zusters in Christus, Als je over het kerkhof loopt en je komt iemand anders tegen dan krijg je meestal diepere gesprekken over leven en dood en de herinneringen aan iemands leven. Kijkend naar al die graven wordt je als mens geconfronteerd met de eindigheid van het leven en de dood. Wat is er na de dood? Sommigen denken dat het allemaal afgelopen is. Maar waarom leven we dan? Als het allemaal afgelopen is dan heeft dit leven geen zin. Er zit een onuitblusbaar verlangen in het hart van de mens naar een leven zonder einde. Anderen denken dat je kunt terugkomen in een ander leven, reincarnatie noemen ze het. Maar wanneer komt er dan een einde aan dit alsmaar terugkomen op aarde? Het evangelie geeft ons vandaag een richting aan over wat we kunnen verwachten na dit leven. Ik ben de Verrijzenis en het leven, wie in Mij gelooft heeft eeuwig leven, heeft Jezus gezegd. Deze uitspraak geeft duidelijk aan dat er een leven is na dit leven voor wie gelooft en dat Jezus de macht heeft om je toe te laten tot dat nieuwe leven. Om dit duidelijk te laten zien roept Jezus Lazarus die dood was weer terug naar dit aardse leven. Als je dit evangelie hebt gehoord en dan nog zegt dat het allemaal afgelopen is met de dood dan zeg je in feite dat je niet gelooft dat Jezus voor ons mensen een nieuw leven aan het voorbereiden is in het vaderhuis. Wij mensen houden van het leven en halen graag mooie herinneringen aan van iemand die wij bemind hebben. Door iemand bij naam te noemen houden we hem of haar levend voor onszelf, wij kunnen en mogen er ons niet bij neerleggen dat mensen verdwijnen in het niets. Niets is zo pijnlijk als mensen sterven en er niemand is die deze persoon bij naam noemt en gedenkt met mooie en dankbare herinneringen. Zoals het leven een mysterie is, zo is de dood eveneens een groot mysterie. We kennen dag noch uur en al begrijpen we veel van het leven wat we niet begrijpen is waarom iemand 95 jaar mag worden en iemand anders maar 15. Ieder die leeft in geloof aan Mij, zal in eeuwigheid niet sterven, gelooft gij dit? Een belangrijke vraag die Jezus stelde aan Martha maar ook ons. Het is de kern van ons geloof namelijk of wij geloven in de verrijzenis of niet. Als wij geloven in de verrijzenis dan geloven wij dat onze God een reddende God is die ons bevrijdt van de zonde en dood. Wij zijn geschapen voor het leven en niet voor de dood. Dankzij Gods liefde en Gods barmhartigheid is een nieuwe horizon over het leven van de mens opgegaan. Nog maar een paar weken en dat is het Pasen, het Hoogfeest van de verrijzenis van Jezus Christus. Het verhaal van de opstanding van Lazarus uit de doden is reeds een voorsmaakje van het geheim van de Verrijzenis van Jezus. Het paasmysterie van Christus neemt ziekte, lijden en de dood niet weg, maar biedt wel een perspectief want wij christenen geloven dat ze niet het laatste woord hebben. God maakt met ons mensen steeds een nieuw begin niet alleen met Pasen maar in feite in elke Eucharistieviering want daar maakt Hij ons hart nieuw door zijn liefde. Als wij leven leven wij voor de Heer, als wij sterven, sterven wij voor de Heer. Of wij leven of sterven aan Hem behoren wij toe. Het is een geruststellende gedachte te weten dat wij in dan handen van God in goede handen zijn. Wie met God door het geloof verbonden is, zal weliswaar door de dood heen moeten gaan, maar deze dood zal uiteindelijk leiden tot het eeuwig leven met God. Amen