vrijdag 2 maart 2018

Homilie 2de zondag van de veertigdagentijd jaar B - 2018

Homilie 2de zondag van de veertigdagentijd Broeders en zusters in Christus, Nu de zon in de maand februari overvloedig heeft geschenen ziet het leven er weer heel anders uit in vergelijking met de maand januari. Niet alleen zijn de mensen door het zonlicht veel positiever en optimistischer maar ook zie je alles in het licht veel beter, helderder en kun je de schoonheid van de natuur en de gebouwen in de omgeving meer waarderen en bewonderen. Een kleine jongen kwam met zijn moeder langs een grote kathedraal. Hij keek omhoog en zei: “Kijk mama, die grote ramen zijn toch heel erg vies, die zien er echt niet zo mooi uit!” Waarop de moeder hem meenam naar binnen. Daar waren de ramen die er van buiten grijs en vies uitzagen, opeens stralend licht in de prachtigste kleuren. De jongen was verbaasd en keek zijn ogen uit. Boven het altaar was een bijzonder mooi raam met veel heilige figuren. En door één figuur scheen net de zon, zodat die helder stralend oplichtte. “Mama, wie is dat?” wilde de jongen weten. Z’n moeder antwoordde: “Dat is een heilige, de heilige Franciscus.” De jongen onthield dat goed. Een paar dagen later vroeg de onderwijzer in school aan zijn leerlingen: “Wie kan mij zeggen wat een heilige is?” Grote stilte in de klas. Alleen de kleine jongen stak zijn vinger op en zei: “Ik weet het. Een heilige is een mens waar het zonlicht doorheen schijnt!” De gedaanteverandering van Jezus in een stralend wit licht in de evangelielezing, laat zien dat Jezus van een andere wereld afkomstig is namelijk van de hemel met zijn engelen en heiligen. Op de berg Tabor mogen de drie voornaamste apostelen Petrus, Johannes en Jacobus getuige zijn van het wonder van de gedaanteverandering van Jezus. Waarom doet Jezus dit voor zijn drie apostelen ? Jezus verandert en er straalt een zeer helder licht van hem uit opdat zijn apostelen Petrus, Jakobus en Johannes zouden geloven dat Jezus niet zo maar een mens is maar dat Hij de Zoon van God is. Bovendien verwijst deze verandering van Jezus op de berg Tabor reeds vooruit naar zijn Verrijzenis want dan zal Hij ook totaal veranderen. De woorden die God de Vader uit de wolk spreekt: Dit is mijn Zoon, van wie ik veel houd, luistert naar Hem", bevestigen nogmaals dat Jezus afkomstig is uit de hemel met de opdracht om te getuigen van Gods liefde. Ook tegen ons zegt God de Heer dat we naar Jezus moeten luisteren. Doen we dat echt, of luisteren we liever naar de sterren van deze tijd? De sterren die ons voorhouden wat we moeten doen om heel rijk te worden, en die ons constant de weg wijzen naar onszelf en naar onze zelfverheerlijking. Zijn zij onze goden, of is Jezus onze wegwijzer? Luisteren we echt naar Hem, en doen we echt ons best om te doen wat Hij ons vraagt? Hoe kun je de stem van God op het spoor komen ? Het is in de stilte dat God tot ons kan praten en dat wij ontdekken wat God van ons wil. Kardinaal Sarah heeft daar een mooi boek overgeschreven met als titel de kracht van de stilte en als ondertitel ‘ Tegen de dictatuur van het lawaai.’ Onze wereld hoort God niet meer, want zij is voortdurend aan het praten in een bliksemsnel ritme en tempo, zonder iets te zeggen. “Vergeet niet dat het kwade schreeuwt en het goede fluistert. We krijgen door de nieuwsvoorziening een scheefgetrokken beeld van de werkelijkheid.  ‘Eén vallende boom maakt meer lawaai dan een heel bos dat groeit.’ Wij letten allemaal op die ene vallende boom, de bomen die in alle stilte groeien  De moderne samenleving weet niet te zwijgen, ze luistert alleen naar zichzelf. Dit tijdperk haat datgene waartoe de stilte ons brengt: de ontmoeting met de Levende Heer, de verrukking en het neerknielen voor God. Weinig christenen zijn er mee bezig in zichzelf te keren en naar zichzelf te kijken en God toe te staan hen te bezien. Waar zijn we mee bezig ? Door de stilte te doden, vermoordt de mens God. Maar wie zal de mens helpen te zwijgen ? De hele tijd gaat zijn mobiele telefoon, zijn vingers en zijn geest zijn steeds bezig met het verzenden van berichten. Door de stilte in te gaan, het woord van God te lezen of een goed spiritueel boek ter hand te nemen en ons in gebed tot God te richten, komen we God op het spoor en ontdekken we waar we in onze navolging van Jezus meer werk van dienen te maken. Bidden is in feite je hart verheffen tot God opdat je door Gods genade en liefde ook mag veranderen en meer en meer mag gelijken op Jezus, de Zoon van God. Wie niet bidt die blijft maar ronddolen in de duisternis en kan geen onderscheid maken tussen goed en kwaad. Wie wel bidt die zal wandelen in het licht van God en ontdekt dat het kwade en het goede wel degelijk bestaan niet alleen in zijn eigen leven maar ook in de samenleving. Zozeer heeft God de wereld liefgehad dat Hij ons Zijn Zoon heeft gezonden opdat wij zouden leven en gered worden. God staat klaar om zijn liefde, zijn licht, zijn vergeving en zijn barmhartigheid uit te storten in onze harten maar we moeten dan wel nederig zijn en durven erkennen dat wij zwakke mensen zijn. God is liefde dat is de samenvatting van de gehele boodschap van het evangelie en de mens is geroepen om net als Jezus te leven vanuit die liefde tot God met geheel je hart, geheel je verstand en al je krachten en de liefde tot de naaste. Vragen wij aan God in deze eucharistie dat Hij ons wil helpen en de weg wijzen opdat wij mogen groeien in geloof, hoop en liefde. Amen.  HOMILIE PRESENTATIEVIERING KINDEREN Beste jongens en meisjes, broeders en zusters in Christus, Een kleine jongen kwam met zijn moeder langs een grote kathedraal. Hij keek omhoog en zei: “Kijk mama, die grote ramen zijn toch heel erg vies, die zien er echt niet zo mooi uit!” Waarop de moeder hem meenam naar binnen. Daar waren de ramen die er van buiten grijs en vies uitzagen, opeens stralend licht in de prachtigste kleuren. De jongen was verbaasd en keek zijn ogen uit. Boven het altaar was een bijzonder mooi raam met veel heilige figuren. En door één figuur scheen net de zon, zodat die helder stralend oplichtte. “Mama, wie is dat?” wilde de jongen weten. Z’n moeder antwoordde: “Dat is een heilige, de heilige Franciscus.” De jongen onthield dat goed. Een paar dagen later vroeg de onderwijzer in school aan zijn leerlingen: “Wie kan mij zeggen wat een heilige is?” Grote stilte in de klas. Alleen de kleine jongen stak zijn vinger op en zei: “Ik weet het. Een heilige is een mens waar de zon doorheen schijnt!” Een heilige is dus iemand die iedereen liefheeft en goed is voor andere mensen. Het licht van God straalt door een heilige heen. Vandaag hoorden we het verhaal van Jezus die op een berg in een stralend wit licht te zien is. We kunnen daarvan zeggen dat Jezus niet alleen een hele goede en heilige mens was, maar ook geloven wij dat Jezus dat Hij de Zoon van God is. Jezus woont in het licht van de hemel en wil ons daar naartoe de weg wijzen. Door het doopsel horen wij bij God en zijn wij kinderen van het licht geworden. God verwacht van iedereen die gedoopt is dat hij of zij ook het licht van Gods liefde en Gods goedheid laat stralen thuis, op school, op het werk en in het verenigingsleven. Hoe kunnen wij dat doen ? Door te bidden tot God, dat is spreken met God, door een kaarsje op te steken en aan iemand denken die ziek is, en door goed en liefdevol te zijn voor de mensen om ons heen. Van Jezus zeggen we ook dat Hij het licht van de wereld is. God de Vader zei: Dit is mijn Zoon, luistert naar Hem. Hoe kunnen wij dat doen ? Door te luisteren naar de bijbelverhalen of ze te lezen. Zoals Jezus liefdevol omging met de mensen en zo een groot voorbeeld was voor alle mensen, zo nodigt God ons uit vandaag uit om dit voorbeeld van Jezus na te volgen en mee te werken aan Gods Koninkrijk van liefde op aarde. Moge deze viering ons daarbij helpen en jullie communicanten je in de komende weken goed voorbereiden op Jezus die je mag ontvangen in je hart in de Eerste H. Communie. Amen.