tweede zondag door het jaar-2013

Lang voor God zijn Zoon Jezus naar de mensen stuurde, schreef de profeet Jesaja het al op. Juichend bijna, want hij wilde laten horen hoe blij God was om de mensen te kunnen verlossen van hun eenzaamheid.

Zoals een bruidegom en een bruid er naar verlangen om bij elkaar te zijn en elkaar lief te hebben, zoveel houdt God van de mensen. Dat zegt Jesaja.

En in de tweede lezing schrijft de apostel Paulus een brief aan de christenen van Korinte. Jezus is dan al gestorven en dankzij zijn Vader weer verrezen.

Maar Gods Geest leeft als nooit te voren.Ook nu Jezus niet meer bij hen is.

God heeft de mensen zijn heilige Geest gegeven.  

Die Geest geeft aan de mensen bijzondere gaven om goed te blijven doen. Net als Jezus. God is Liefde.Geen wonder dat in het evangelie Johannes ons vertelt over een bijzondere bruiloft.Een man en een  vrouw trouwen met elkaar en op het feest  zijn ook Jezus, zijn moeder Maria en zijn vrienden uitgenodigd.

De belangrijkste gast is Jezus.Dat horen we van Johannes.

De tafel is feestelijk gedekt.Dan is er plotseling paniek.

De wijn is op en zonder wijn geen feest.

Jezus blijft kalm.Hij zegent grote kruiken vol met water.

De ceremoniemeester van het feest proeft van  dit water,                                   dat wijn geworden is.Hij kan het niet geloven:zo’n heerlijke wijn heeft hij nog nooit gedronken Hij begrijpt niet  waar die wijn zo plotseling vandaan komt.

Iedereen is blij en vooral het bruidspaar.Maar zijn vrienden werden er stil van

en ook een beetje bang.Iets wat niemand kon geloven, behalve zij dan.

Want zij geloofden heilig in Hem.Jezus kon soms van die vreemde dingen

zeggen die zij niet begrepen.Tegen zijn moeder had Hij  gezegd:“Mijn uur is nog niet gekomen.”Wat bedoelde Hij daar dan  toch mee?

Pas veel later zouden ze dat  begrijpen. 

 Wij begrijpen ook niet altijd wat God ons wil zeggen,wat Hij ons  duidelijk wil maken.Maar gelukkig  hebben wij ons geloof

 dat  leert dat  liefde  alles duidelijk maakt.Op de bruiloft liet Jezus zien dat je moet blijven vertrouwen  op Gods liefde. Amen.

Feest van de Doop van de Heer

Voordat Jezus zijn roeping wil gaan waarmaken, gaat hij naar de bron.De rivier de Jordaan is in de Bijbel de overgang van het oude naar het nieuwe jaar.

Vanuit de woestijn trok het volk van God door de Jordaan het beloofde land binnen. Als Jezus dus iets wil gaan zeggen over het Rijk van God, dan moet ook hij door die Jordaan heen. Bij de doop gaat de hemel open en daalt de Heilige Geest neer in de gedaante van een duif.

Duiven werden, duizenden jaren voor Christis al, als huisdieren gebruikt, juist in de wereld van Egypte en Babylon. Op een Eyptische  afbeelding van een Koningskroning, 3000 jaar voor Christus, vliegen duiven naar de vier windstreken om het bericht van de kroning te verspreiden.

In het verhaal van Noach wordt een duif losgelaten om te kijken of er al groen is. De duif met de palmtak kondigde het einde van Gods vijandigheid aan.

De profeet Jesaja vergelijkt de terugkeer van het volk uit Babylonische gevangenschap met duiven die terugkeren naar hun duiventil.

Vaak was de duif ook een zielenvogel, zoals in het oude Syrie, waar men de duif afbeeldde op het graf.

De duif is HET SYMBOOL van zachtmoedigheid, van liefde, van vrede en van de hemel.

Wat  wil de evangelist ons vertellen over de Geest van God? De Geest van God die onder ons werkt en die Jezus bezielde, is als een neerstrijkende duif. Dat wil zeggen: je voelt hem bijna niet, hij maakt je gelukkig, hij brengt vrede, hij kwetst niet.

Het neerstrijken van de duif op Jezus' schoudder is hetzelfde als een stem die zegt: "Jij bent mijn lief kind". Het is de stem die wij bij elke doop laten klinken.

Wat bij Jezus in die tijd gebeurde, is het opnemen van de doop in het doopboek. Men wil zo deze belangrijke gebeurtenis bewaren, in de parochie en in de gemeente.

Met dat optekenen wil gezegd zijn dat men de dopeling wil gaan opvoeden binnen het geloof en de gemeenschap van de christenen. De ouders zijn als eerste daartoe aangewezen. Ze mogen ook steeds een beroep doen op de kerk om hen daarbij te helpen.

Gelovig opvoeden wil ondermeer zeggen: het kind gaan vertellen over het leven van Jezus, het kind vertrouwd maken met bidden en vertellen over advent, kerstmis, vasten en pasen.

Maar wat vooral belangrijk is, dat ze zich houden aan waarden en normen. Van belang hierbij  zijn weer de ouders of verzorgers en vele anderen die in het leven van dit kind zullen komen en aan de opvoeding mogen bijdragen. Niet alleen opschrijven in een mooi boek. Het gaat erom wat we er daarnaa mee doen.

Water en vuur, leven en liefde, doopsel en Geest. Dat zijn de bronnen waaruit wij kracht en zin kunnen putten.

Dit gaat over ons eigen leven. We zijn gedoopt om te geloven en altijd is er die stem die zegt:"Van jullie houd ik. Jullie zijn mensen naar mijn hart. Jullie roep ik. Sta op en ga doen wat zinvol is.

Oordeel niet over wat anderen wel of niet doen.

Sta op uit het water en laat je dopen met vuur, liefde en geestkracht

Dat is de bron, diep verborgen in ons hart, maar wel voelbaar voor wie geloven wil".