Homilie 23ste zondag jaar A

HOMILIE 23ste zondag jaar A Broeders en zusters in Christus, Het woord van God dat wij vandaag beluisteren doet ons wakker schudden uit onze slaap en nadenken over ons leven. Het is niet populair om mensen op te roepen om zich af te keren van de zonde en terug te keren naar God toe. De profeet Ezechiel in de 1ste lezing is door God aangeduid als een waker over het huis van Israel. Als Gods profeet onderricht hij niet zijn eigen denkwijze maar communiceert hij het woord van God naar het volk toe. Hij heeft de plicht om de zondaars terecht te wijzen. Als Ezechiel niet trouw is aan zijn zending en deze verwaarloost, dan zal hij verantwoordelijk worden gehouden voor de zonden van het volk. Als hij echter trouw is aan zijn opdracht dan zal hij niet verantwoordelijk gehouden worden voor diegene die verharden in de zonde. God verheugt zich niet over de dood van de zondaar maar eerder dat hij zich bekeert van zijn zondig leven en het leven binnengaat. Jezus leert in zijn onderrichten dat de hemel zich meer verheugt over een zondaar die tot bekering komt dan over de 99 rechtvaardigen. De oproep tot bekering is in onze tijd heel erg actueel. Een van de redenen dat het geloof in onze tijd en in onze streken zo achteruitgaat is omdat vele mensen geen zicht meer hebben op wat zonde is en daardoor verdwalen in het geloof. Ik hou mijn hart vast als ik bij sommige mensen zie hoe nonchalent ze omgaan met het bijwonen van de zondagse eucharistieviering. De ene keer komen ze naar de kerk en een andere keer slaan ze gewoon de eucharistie over en beseffen niet dat ze daardoor zondigen tegen God. Wat is dat voor een geloof dat de ene keer ja zegt tegen God en een andere keer neen tegen God. Ik hou mijn hart ook vast als ik hoor dat de katholieke leer over het huwelijk totaal onbekend is bij jongeren en dat men leeft alsof er geen geboden bestaan. Vel en luisteren tegenwoordig naar wat de wereld hen vertelt en weten niets meer van God en zijn geboden. Het is door naar Gods woord te luisteren en onze levens in overeenstemming te brengen met dit woord van God dat we ons afkeren van de zonde. God roept ons op in psalm 95 om niet halsstarrig te zijn en te verharden in de zonde. Als we een open hart hebben zoals kinderen dan verwelkomen we Gods liefde en Gods barmhartigheid die onze harten omvormt en vernieuwt. De mens met een verhard hart is koppig en weigert om zijn verkeerde gewoontes te veranderen en zich af te keren van de zonde. In het evangelie geeft Jezus praktische richtlijnen hoe men met zonden in de christengemeenschap dient om te gaan. Eerst een open en eerlijk gesprek onder vier ogen. Soms dienen we er andere mensen als getuigenis bij te halen. In het evangelie geeft Jezus aan Petrus en aan de apostelen de volmacht om te binden en te ontbinden. Dit betekent dat zij de volmacht hebben om zonden te vergeven, om disciplinaire maatregelen te treffen in de kerk. Tot Petrus zei Jezus: Aan u geef ik de sleutels van het Rijk der hemelen. De beelden van de apostel Petrus worden bijna overal voorgesteld met sleutels in de handen. Het dienstwerk van de verzoening is door Christus dus toevertrouwd aan de apostelen, de bisschoppen en de priesters, de medewerkers van de bisschoppen om uitgeoefend te worden tot heil van de gelovigen. Vergeving van zonden brengt verzoening tot stand met God en met de Kerk. Als de priester het sacrament van boete en verzoening viert en toedient, dan vervult hij het dienstwerk van de goede Herder die op zoek is naar het verloren schaap, of van de barmhartige samaritaan die wonden van de gekwetste verzorgt, of van de barmhartige Vader die uitkijkt naar de verloren zoon. De priester is een teken en een instrument van Gods barmhartige liefde voor de zondaar. Je ziet dat daar waar het sacrament van de vergeving weer terug ontvangen wordt, dat daar de kerk opbloeit en zich vernieuwt en leeft vanuit Gods liefde. Het is vereniging met Christus dat de kerk wordt geheiligd door Hem. De kerk op aarde is heilig, maar haar heiligheid is onvolmaakt. In de leden van de kerk is volmaakte heiligheid iets wat nog dient verworven te worden. We moeten allen erkennen dat zij zondaars zijn en nood hebben aan zuivering en reiniging van zonden. De weg naar heiligheid en eeuwig leven wordt gevonden door de geboden te onderhouden. Sint Paulus herinnert ons in de brief aan de Romeinen dat de geboden die overspel, doden, stelen en begeren verbieden, kunnen samengevat worden is het tweede grote gebed dat zegt: Jij zult je naaste beminnen als jezelf. Liefde is werkelijk de vervulling van de wet. God bemint ons het eerst en het onderhouden van de geboden is ons antwoord op de liefde van God en Gods handelen. Als wij tesamen komen in gebed, dan is Jezus in ons midden. Als wij bidden in Jezus naam dan verenigen we ons gebed met Jezus interventie en voorspraak bij zijn Vader. Door onze wil te verenigen in gebed met de wil van Jezus, werken wij mee met het plan van God de Vader om mensen te redden. Moge deze eucharistie ons de kracht geven en bemoedigen om de weg van Jezus trouw en waarachtig te volgen. Amen.

Homilie 22 ste zondag jaar a

HOMILIE 22ste zondag doorheen het jaar A Broeders en zusters in Christus, Wanneer Jezus in het evangelie de beslissende fase van zijn zending voorstelt om naar Jeruzalem te gaan om daar te lijden en op de derde dag op te staan, blijkt niet alleen de wereld aanstoot te nemen maar allereerst ook de kerk in de persoon van Petrus. Ook de leerlingen van Jezus bestaan uit mensen die alle het lijden zo lang mogelijk willen ontlopen. Alle godsdiensten hebben buiten het christendom als gemeenschappelijk programma: hoe de mens te laten ontkomen aan het lijden. Als het mogelijk is dan dienen wij als christenen er vanzelfsprekend alles aan te doen om het lijden te vermijden of te verzachten. Maar daar waar het lijden niet te vermijden is, is het goed om op te kijken naar Jezus op het kruis en daar onze kracht te halen. Het is opmerkelijk dat in het christendom het kruis centraal staat in de navolging van Jezus: Jezus zelf is mens geworden om zijn kruis op zich te nemen en om doorheen het lijden en de kruisdood de mensen te verlossen van de dood en de zonde. Wie mijn volgeling wil zijn moet Mij volgen zegt Jezus door zichzelf te verloochenen en zijn kruis op te nemen. Maw neem uw kruis op uw schouders uit liefde voor God en ten gunste van uw broeders en zusters want voor hun heil moet geleden worden. Buiten Jezus bestaat er geen weg ten heil. Uw heil bestaat er niet in, los te komen van uzelf, maar uw Ik steeds te offeren voor de anderen wat zonder pijn, kruis en inzet onmogelijk is. Het lijden brengt veel genade voort dat zien wij in het leven van vele heiligen zoals bv Pater Pio, de H. Franciscus,de H. Lidwina enz. Het lijden heeft zijn negatieve kant maar kan ook een diepe verbondenheid voortbrengen met elkaar en met God. Ik hoor vaak van mensen die een zieke partner of vader of moeder moeten helpen dat ze daardoor intenser met elkaar verbonden zijn geraakt. Door lijden en beproeving leer je ook je echte vrienden kennen die er dan op die cruciale momenten voor je zijn. Het christendom heeft nood aan mensen die niet zichzelf zoeken maar die het leven van andere mensen in nood willen bevorderen op lichamelijke en geestelijk vlak. Dit weekend is het Miva-weekend met bijzondere aandacht voor jongeren met een handicap in Uganda en Burkina Faso. De opbrengst van de MIVA-collecte gaat dit jaar naar vervoersmiddelen voor albino’s in Burkina Faso en communicatiemiddelen voor gehandicapten in Uganda. Door hen te steunen laten wij zien dat wij als christenen wereldwijd met elkaar verbonden over de landsgrenzen heen. Christen zijn is meer dan alleen maar naastenliefde, het is ook onverkort het woord Gods verkondigen zoals de profeet Jeremia doet in de 1ste lezing. Het is geen gemakkelijke taak om mensen op te roepen om tot God terug te keren en zich af te keren van de werleld en de zonde. De profeet Jeremia moest het volk zijn onrecht voor ogen houden, ja zelfs in hun oren schreeuwen dat ze zich moesten afwenden van geweld en roof en onderdrukking. Hij oogst daarvoor alleen maar algemene spot. In het woord van God dat hij moet verkondigen, voorziet hij de ondergang van het volk, maar niemand gelooft hem. Hij voelt zich door God in de steek gelaten: zijn zending is gewoonweg tevergeefs. Men begrijpt dan ook dat hij wil uitwijken, er niet meer aan denken, er niet meer wil over spreken. Maar dan wordt het pas echt ondraaglijk, dan laait het onuitgesproken woord in zijn hart op. Ook de christen moet spreken en zich blootstellen aan de spot van het volk. Aan de spot van zijn omgeving, van de algemene opinie, van de kranten en van de media. De bekoring om niet te zeggen, de wereld haar gang te laten gaan is groot. Zij gaat toch zonder meer haar ondergang tegemoet, waarom het haar dan nog zeggen? Maar dit zwijgen zou hem eveneens innerlijk moeten verschroeien, zoals het bij de profeet het geval was: het woord moet gesproken worden. En het standhouden onder hevige spot en hoon is uiteindelijk niets anders dan Christus navolgen. De dienaar staat niet boven zijn meester. Juist aan het kruis werd Jezus gehoond en gelasterd als nooit tevoren. En juist op deze wijze heeft hij de weigering van de wereld op zich genomen, erover getriomfeerd en ze ten diepste overwonnen. Het komt erop voor ons christenen dat wij God eren in de liturgie en zelf een heilig leven leiden en ons niet aan de wereld aanpassen maar een christelijke levensstijl laten zien in woorden en daden. Volgens de apostel Paulus dienen wij onszelf te onderzoeken of wij ja zeggen tegen Jezus Christus en zijn kerk of tegen de wereld. Het is de Heilige Geest die ons kan helpen om de juiste keuzes te maken in ons leven en Jezus ook daadwerkelijk na te volgen. Moge deze Eucharistieviering ons daarbij de genade schenken en helpen om waarachtige leerling te zijn van Jezus Christus. Amen.

Homilie Pater Piogebedsgroep donderdag 4 september

HOMILIE PATER PIOGEBEDSGROEP Broeders en zusters in Christus, Als er in onze tijd een ding is dat we meer nodig hebben dan is het meer diepgang in ons leven. Onze wereld kijkt op naar de mensen die het gemaakt hebben in de showbusiness of in de politiek of in het bedrijfsleven. Het spreekt veel mensen tot de verbeelding om beroemd te zijn en succesvol in het leven. Maar wat baat het allemaal om de hele wereld te winnen als dit ten koste gaat van je eigen zielenheil en als je nog niet eens God kent en bemint. De glitter en glammer van de wereld brengt een oppervlakkige en kunstmatige wereld voort met mensen die hoogmoedig, ijdel en zelfgenoegzaam zijn en die nooit het echte geluk op het spoor komen. Pater Pio zei: Hebt U ooit een akker gezien, vol rijpend graan? Sommige aren staan rechtop en andere hangen diep voorover gebogen. Als we hen echter van nabij bekijken, blijkt dat die ijdele, rechtop rijzende aren zo goed als geen korrels bevatten, terwijl de neergebogen, nederige aren bukken onder de last van het rijpe graan. Het is een treffend beeld van hoe dwaas de ijdelheid is en hoe vruchtbaar de nederigheid is." Nederigheid zorgt ervoor dat je de woorden van Jezus beluistert en ook opvolgt. Petrus heeft in het evangelie dit ervaren. Eerst ving hij geen vissen maar als hij daarna de netten uitwerpt op het woord van Jezus is de vangst van vissen zo groot dat bijna de netten scheurden. Deze gebeurtenis uit het leven van de leerlingen maakt duidelijk dat ze Jezus konden vertrouwen en dat ze hun leven op Hem konden bouwen. Het is een wijze levensinstelling om je leven op te bouwen op Jezus en niet volgens de maatstaven van deze ijdele wereld die voorbijgaat. Het is bouwen op rotsgrond en niet op zandgrond. Het mag ook ons bemoedigen om de weg van Jezus te gaan en Hem in alles wat wij meemaken te betrekken in ons persoonlijk gebed en te vertrouwen dat Jezus met ons meetrekt. Pater Pio noemde het gebed de zuurstof voor de ziel. Het gebed tot Jezus is het gesprek tot Hem van hart tot hart. De tijd is kostbaar en vliegt snel, gebruikt hem wel. Gezegend zijn die mensen die goed gebruik maken van hun tijd en God in het centrum van hun leven plaatsen. Pater Pio zei: Duizend jaar genieten van menselijke eer stelt niets voor in vergelijking met 1 uur besteed aan persoonlijk en liefdevol gebed tot Jezus in het Allerheiligste Sacrament. Daar in de aanbidding mag je de liefdevolle en vreugdevolle aanwezigheid van Jezus smaken en ervaren dat Hij je oneindig bemint. Je ziet in onze kerk dat bij de nieuwe gemeenschappen zoals de gemeenschap van Jeruzalem of bv de Charismatische gemeenschap Emmanuel er een nieuwe opbloei van het geloof ontstaat juist door de aanbidding van het Allerheiligste Sacrament weer centraal te stellen. Het is juist door onze blik van aanbidding dat de Heer ons tot Hem trekt in zijn mysterie, om ons om te vormen zoals Hij brood en wijn omvormt. De heiligen hebben altijd sterkte, troost en vreugde gevonden in de ontmoeting met Jezus in de Eucharistie en in de aanbidding. Pater Pio heeft als geen andere heilige de H. Eucharistie intens beleefd, zowel het lijden als verrijzenis heeft hij beleefd en het lijden en de vreugde van de mensen legde hij bij Jezus neer in de H. Eucharistie. Moge deze Eucharistie ons allen bemoedigen in ons geloof en ons gelijkvormig maken aan Jezus Christus. Amen.

kevelaer op maandag 1 september 2014