Homilie Allerzielen 2013 - 31ste zondag jaar C

HOMILIE ALLERZIELEN 2013 – 31ste zondag jaar C Broeders en zusters in Christus, In deze dagen waar het aantal uren zon vermindert en de natuur afsterft gaan onze gedachten naar onze geliefde overledenen die van ons zijn heengegaan en het doet ons beseffen dat het menselijk leven broos en sterfelijk is. Of het nu recent is of al wat langer is dat je van iemand hebt afscheid genomen, het gemis van iemand die je hebt liefgehad en die er nu niet meer is, blijft. Het bezoek van het graf van onze geliefden op het kerkhof doet ons stilstaan en denken aan het leven dat zij geleid hebben. We zetten er een bloemetje bij neer, denken aan hen en bidden voor hen om zo onze verbondenheid met hen te tonen en hen aan God toe te vertrouwen. Ongetwijfeld komt de vraag bij ons op hoe zou het met onze geliefde overledenen zijn en wat zouden ze nu doen? Diezelfde vragen hebben de leerlingen van Jezus zich ook gesteld toen Jezus in een graf was gelegd na zijn kruisdood. Door ons geloof weten we dat Jezus als eerste uit de dood is opgestaan en dat Hij leeft. Uit het evangelie dat we zojuist hoorden, weten dat Jezus, de Mensenzoon gekomen is om te redden wat er verloren was. Dankzij Jezus geloven en hopen we dat er voor onze overledenen een nieuw leven over de horizon van de dood heen is. Door in verbondenheid met Jezus de Onsterfelijke te leven door de heilige Sacramenten ontvangen mogen wij deel hebben aan Zijn onsterfelijk goddelijk leven. Bovendien houden wij op een menselijke wijze door onze verhalen die we vertellen over onze geliefde overledenen en door voor hen te bidden de band met hen levendig. Wij christenen kunnen ons niet neerleggen bij de gedachte dat alle liefde die een mens heeft uitgestraald zo maar voor verdwijnt en dat alles afgelopen is bij de dood. Uit de openbaring van Johannes weten dat God eenmaal een nieuwe hemel en een nieuwe aarde zal maken, het is het visioen van het nieuwe Jeruzalem. De wereld die wij kennen en meemaken heeft zijn mooie kanten maar ook zijn pijnlijke kanten. De wereld en zij mensen snakken naar een volmaakte wereld zonder oorlog, geweld en ellende. Zelf ervaren we elke dag dat wij niet meer leven in het aardse paradijs maar diep in ons hart verlangen wij naar wereld zonder rouw, en zonder smart en zonder pijn. Alleen God kan ons verlangen vervullen want Hij wat Hij doet is goed en volmaakt. De apostel Johannes beschrijft in het boek openbaring een wereld waar God het centrum is en waar al het oude voorbij is, een nieuwe wereld van vrede en vreugde. Het is dat geloof dat God de wereld en de mensen definitief zal vernieuwen met zijn liefde en tot voltooiing zal brengen dat ons op de been houdt en ons doet hopen op een wederzien van onze geliefden. Ook het boek wijsheid in de eerste lezing wordt gesproken over God die zich over alles ontfermt. God heeft alles geschapen en daardoor zijn wij van Hem volledig afhankelijk. Wij hebben het leven niet zelf in de hand, wij hebben het als een groot geschenk gekregen en kunnen door liefde uit te stralen in woorden en daden gelijkvormig worden aan Jezus Christus. Door trouw te blijven aan de Heer Jezus mogen wij hopen om deel te krijgen aan de redding door Jezus Christus en het eeuwige leven te ontvangen. Het is deze gedachte die ons in deze dagen troost en kracht geven om de draad in ons leven weer op te pakken. Moge God allen die in deze dagen nog bezig zijn met het verwerken van het verdriet bij het overlijden van hun geliefde troosten en de pijn van het afscheid verzachten door zijn liefdevolle aanwezigheid en moge al onze geliefde overledenen leven in het eeuwig licht bij God en door de barmhartigheid van God genieten van de eeuwige vrede. Amen. 1