Homilie 22 ste zondag jaar a

HOMILIE 22ste zondag doorheen het jaar A Broeders en zusters in Christus, Wanneer Jezus in het evangelie de beslissende fase van zijn zending voorstelt om naar Jeruzalem te gaan om daar te lijden en op de derde dag op te staan, blijkt niet alleen de wereld aanstoot te nemen maar allereerst ook de kerk in de persoon van Petrus. Ook de leerlingen van Jezus bestaan uit mensen die alle het lijden zo lang mogelijk willen ontlopen. Alle godsdiensten hebben buiten het christendom als gemeenschappelijk programma: hoe de mens te laten ontkomen aan het lijden. Als het mogelijk is dan dienen wij als christenen er vanzelfsprekend alles aan te doen om het lijden te vermijden of te verzachten. Maar daar waar het lijden niet te vermijden is, is het goed om op te kijken naar Jezus op het kruis en daar onze kracht te halen. Het is opmerkelijk dat in het christendom het kruis centraal staat in de navolging van Jezus: Jezus zelf is mens geworden om zijn kruis op zich te nemen en om doorheen het lijden en de kruisdood de mensen te verlossen van de dood en de zonde. Wie mijn volgeling wil zijn moet Mij volgen zegt Jezus door zichzelf te verloochenen en zijn kruis op te nemen. Maw neem uw kruis op uw schouders uit liefde voor God en ten gunste van uw broeders en zusters want voor hun heil moet geleden worden. Buiten Jezus bestaat er geen weg ten heil. Uw heil bestaat er niet in, los te komen van uzelf, maar uw Ik steeds te offeren voor de anderen wat zonder pijn, kruis en inzet onmogelijk is. Het lijden brengt veel genade voort dat zien wij in het leven van vele heiligen zoals bv Pater Pio, de H. Franciscus,de H. Lidwina enz. Het lijden heeft zijn negatieve kant maar kan ook een diepe verbondenheid voortbrengen met elkaar en met God. Ik hoor vaak van mensen die een zieke partner of vader of moeder moeten helpen dat ze daardoor intenser met elkaar verbonden zijn geraakt. Door lijden en beproeving leer je ook je echte vrienden kennen die er dan op die cruciale momenten voor je zijn. Het christendom heeft nood aan mensen die niet zichzelf zoeken maar die het leven van andere mensen in nood willen bevorderen op lichamelijke en geestelijk vlak. Dit weekend is het Miva-weekend met bijzondere aandacht voor jongeren met een handicap in Uganda en Burkina Faso. De opbrengst van de MIVA-collecte gaat dit jaar naar vervoersmiddelen voor albino’s in Burkina Faso en communicatiemiddelen voor gehandicapten in Uganda. Door hen te steunen laten wij zien dat wij als christenen wereldwijd met elkaar verbonden over de landsgrenzen heen. Christen zijn is meer dan alleen maar naastenliefde, het is ook onverkort het woord Gods verkondigen zoals de profeet Jeremia doet in de 1ste lezing. Het is geen gemakkelijke taak om mensen op te roepen om tot God terug te keren en zich af te keren van de werleld en de zonde. De profeet Jeremia moest het volk zijn onrecht voor ogen houden, ja zelfs in hun oren schreeuwen dat ze zich moesten afwenden van geweld en roof en onderdrukking. Hij oogst daarvoor alleen maar algemene spot. In het woord van God dat hij moet verkondigen, voorziet hij de ondergang van het volk, maar niemand gelooft hem. Hij voelt zich door God in de steek gelaten: zijn zending is gewoonweg tevergeefs. Men begrijpt dan ook dat hij wil uitwijken, er niet meer aan denken, er niet meer wil over spreken. Maar dan wordt het pas echt ondraaglijk, dan laait het onuitgesproken woord in zijn hart op. Ook de christen moet spreken en zich blootstellen aan de spot van het volk. Aan de spot van zijn omgeving, van de algemene opinie, van de kranten en van de media. De bekoring om niet te zeggen, de wereld haar gang te laten gaan is groot. Zij gaat toch zonder meer haar ondergang tegemoet, waarom het haar dan nog zeggen? Maar dit zwijgen zou hem eveneens innerlijk moeten verschroeien, zoals het bij de profeet het geval was: het woord moet gesproken worden. En het standhouden onder hevige spot en hoon is uiteindelijk niets anders dan Christus navolgen. De dienaar staat niet boven zijn meester. Juist aan het kruis werd Jezus gehoond en gelasterd als nooit tevoren. En juist op deze wijze heeft hij de weigering van de wereld op zich genomen, erover getriomfeerd en ze ten diepste overwonnen. Het komt erop voor ons christenen dat wij God eren in de liturgie en zelf een heilig leven leiden en ons niet aan de wereld aanpassen maar een christelijke levensstijl laten zien in woorden en daden. Volgens de apostel Paulus dienen wij onszelf te onderzoeken of wij ja zeggen tegen Jezus Christus en zijn kerk of tegen de wereld. Het is de Heilige Geest die ons kan helpen om de juiste keuzes te maken in ons leven en Jezus ook daadwerkelijk na te volgen. Moge deze Eucharistieviering ons daarbij de genade schenken en helpen om waarachtige leerling te zijn van Jezus Christus. Amen.