Kerstmis is het feest van het licht. Dat zien
we op straat, in onze huizen en kerken. Maar ook een feest van de eenvoud. E
God wil Zijn zoon geboren laten worden uit een
eenvoudige vrouw, de echtgenote van een timmerman. Zijn ouders zijn met een
ezel onderweg van Nazaret naar Betlehem. Zijn wieg staat niet in een pronkerige
kinderkamer van een paleis, maar in een tochtige stal. De eerste mensen op
kraambezoek zijn herders. God zoekt niet naar luxe, maar naar oprechtheid en
nabijheid.
God brengt groot nieuws. Het kondigde zich aan
in de schoot van Maria. De advent was een tijd van blijde verwachting.
Aan alles en iedereen, aan arm en rijk, aan
herders en koningen wil Hij het grote en goede nieuws laten horen. Een engel
meldt: vandaag is voor jullie een redder geboren, Hij is de Messias.
Een groot koor van engelen zet zijn woorden
kracht bij met: Eer aan God in de hoogste hemel en vrede op aarde voor alle
mensen die Hij lief heeft.”
God noemt Zijn zoon Immanuel. Het betekent: God
met ons. Wij staan er niet alleen voor. Als dat geen bemoediging
is!
Niemand kan mij beter bemoedigen als mijn
moeder als ik weer afreis naar Nederland. Zij is wijs, zij kent het leven. Ook
in haar houdt God zich op. Zo voel ik dat. Gods wijsheid en Gods bemoediging
krijg ik uit haar handen en vooral uit haar hart. Ik ben haar kind. Uit haar
geboren. Daarvoor ben ik haar dankbaar. En uiteraard ook God. Dankzij haar is
GOD met Mij. God met ons. Dankzij Maria.
De oude Nederlandse koningin Wilhelmina schreef
een boek met als titel: Eenzaam maar niet
alleen. En wie het boek goed leest, begrijpt dat zij bedoelt: dankzij God
ben ik nooit alleen.
Maar in deze tijd zijn mensen die God in de kou
laten staan vaak eenzaam en wel alleen.
Er is vaak te weinig plaats voor warmte en
nabijheid. Te weinig plaats in ons leven voor God. Maria en Jozef zijn op zoek
naar een herberg. Maar nergens kunnen zij een plek vinden. Een plek om hun kind
te baren.
God zoekt naar een plek in ons. Een plek die we
inrichten met geloof en nederigheid. Zelfs als we Gods bedoelingen niet begrijpen.
Zoals Jozef toen hij hoorde dat zijn vrouw Maria Gods zoon verwachtte.
Jozef zocht vol zorgzaamheid naar een plek van
warmte en nabijheid voor hun pas geboren zoon die Immanuel heet of wel God met
ons. De deur van de herberg van ons leven is de deur naar ons hart, de sleutel
waarmee we de deur kunnen openen is: ons geloof.
Als wij niet echt op zoek gaan naar geloof in
God en in elkaar, naar het kind in ons, naar Immanuel, blijft de deur van de
herberg op slot, blijft God in de kou staan en wordt ons leven leeg.
Geef jezelf aan God. Open de deur. Open je
hart. In geloof. In nabijheid. In liefde.
Dan voelt het kerstkind zich ook thuis in jouw
huis.
Eer aan God in de hoogste hemel en vrede op
aarde voor alle mensen die Hij lief heeft.
Laten we de uitgestoken hand aannemen van Jozef
en Maria die geloofden. Ik wens u allen zalig kerstmis. In geloof in God, in de
nabijheid van mensen in wie God zichtbaar is. AMEN
Geen opmerkingen:
Een reactie posten