Preek 4de zondag veertigdagentijd

HOMILIE 4de zondag jaar C Broeders en zusters in Christus, HOMILIE 4de zondag jaar C Broeders en zusters in Christus, Onze God is een genadige en barmhartige God die altijd klaarstaat om ons zich over ons te ontfermen. In Jezus is deze barmhartige van God heel nabij en tastbaar geworden en daardoor krijgen we een heel ander beeld van wie God is. In het Oude Testament kwam meer het beeld naar voren van een strenge en rechtvaardig God die de zondaars straft en tuchtigt. Een juist beeld hebben van wie God is, is voor iedere christen heel belangrijk. Als we terug in de tijd gaan dan had je vroeger in de kerk van die donderpreken waardoor heel wat mensen angst en schrik voor God kregen. Hoe kun je nu een God beminnen als je altijd angst hebt voor hem? In onze huidige tijd is er een correctie gekomen op ons godsbeeld en vertrouwen we erop dat God vergevingsgezind is en barmhartig. Het gevaar van onze huidige tijd is echter dat men denkt dat iedereen er wel komt ongeacht of iemand nu wel of niet een inspanning doet om goed te leven en dat is vermetel vertrouwen. Enerzijds is God barmhartig maar anderzijds ook rechtvaardig. God vindt niet alles goed en wil dat wij langs onze kant ook een inspanning doen en proberen goed te leven en vergeving vragen over onze zwakheden en zonden. Hoe sta ik tegenover God? Hoe ik wel rekening met wat Hij zegt en ga ik mijn eigen gangen? Het is wijs om de gulden middenweg in het leven te bewandelen. Met al te veel angst tegenover God kun je niet leven maar al te vrijpostig en erop los leven en denken dat God alles goed vindt is ook niet echt realistisch. In de bijbel spreekt men van de vreze des Heren en dwz ontzag hebt voor God en dat je rekening houdt met Zijn geboden en Zijn Woorden die Hij heeft gesproken. Wie leeft volgens de vreze des Heren die probeert God te behagen en Hem niet te kwetsen. In de 1ste lezing hoorden we dat God genadig zich het lot van Israel heeft aangetrokken en dat Hij hen heeft bevrijd van de slavernij uit Egypte. God is een genadige God die zich met mensen wil verbinden in een verbond. Het verbond dat God met het Joodse volk heeft gesloten is verbond van het vieren van het Paasfeest om te denken aan de bevrijding uit Egypte. Tot op de dag van vandaag vieren de Joden dit Paasfeest zoals zo vele jaren geleden in Egypte en het Beloofde Land. Door Jezus is dit verbond van God met de mensen vernieuwd en vieren wij Pasen op een nieuwe wijze namelijk door tijdens een bijzondere plechtige H. Eucharistie de verrijzenis van Jezus te vieren. In de 2de lezing staat de oproep van Paulus centraal: Laat u met God verzoenen. Om de mensen met God te verzoenen daarvoor is Jezus naar de aarde gekomen en wij kunnen deel krijgen aan de verzoening met God door persoonlijk het sacrament van de vergeving te ontvangen. Dat God door zijn Zoon Jezus de wereld met zich heeft verzoend horen we elke keer in de H. Eucharistie bij de woorden van de consecratie als de priester zegt dit is de beker van het nieuwe en altijddurende verbond, dat is Mijn Bloed dat voor u en alle mensen wordt veroten tot vergeving van de zonden.. Het thema van Gods barmhartigheid komt ook terug in het prachtige evangelieverhaal van de verloren zoon en de Barmhartige Vader dat de evangelist Lucas heeft neergeschreven. Lucas heeft voor de volgende generaties 3 opeenvolgende parabels neergeschreven die met elkaar verbondenzijn: het verloren schaap, het verloren muntstuk en de verlozen zoon. Aan het einde van de 3 parabels zegt Jezus: Er zal meer vreugde zijn in de hemel over een zondaar die zich bekeert dan over de 99 rechtvaardigen die geen bekering nodig hebben. Inderdaad is God heel blij als iemand weer terugkeert naar Hem toe. De Vader in het evenagelieverhaal stelt God voor die vol verlangen uitkijkt naar mensen die terugkeren naar Hem toe. Verheugd u met Mij zegt de Vader want mijn zoon was verloren en is teruggevonden, hij was dood en is weer levend geworden. Minstens een keer in het jaar is het gebruikelijk in vele gezinnen om grote schoonmaak te houden en er netjes bij te zitten. Waarom toch niet eens grote schoonmaak houden met je ziel en in onze relatie met God beginnen met een schone lei? Wij hoeven niet bevreesd te zijn voor Jezus, Hij aanvaardt ons zoals wij zijn en is verheugd als wij onze tekorten naar Hem toe uitspreken want dan erkennen wij Hem persoonlijk als onze Redder en Verlosser. In een van zijn romas, beschrijft de Russische schrijver Dostoievsky een scène met een diepere betekenis. Een vrouw houdt in haar handen een kind van enkele weken oud in haar armen als het kind voor de eerste keer naar haar lacht. Haar berouwvol hart maakt een kruisteken en aan diegene die vraagt waarom ze dit doet geeft ze als antwoord: Wel zoals een moeder bij het eerste lachten van haar kind zich verheugt, zo verheugt God zich elke keer als een zondaar neerknielt en tot Hem een gebed richt uit het diepste van zijn hart. Laten wij God die vreugde geven door oprecht en eerlijk onze fouten en zwakheden uit te spreken in het sacrament van boete en verzoening. God zal ons dan overstelpen met zijn barmhartige liefde en wij zullen dan een grote vreugde ontvangen in ons hart. Amen.