5de zondag jaar C: Carnavalszondag

5de zondag jaar C: Carnavalszondag

Beste prins Gerard d'n Urste, Adjudant Ben, jeugdprins Teun den 1ste, jeugdprinses Indy de 1ste, Schutlakers en Schutlakerinnen in Christus,

In de carnavalstijd worden er nogal wat sterke verhalen of het werkelijk gebeurde verhalen zijn dat weet je niet altijd. Vaak is het visserslatijn. Ja, Van vissers die gaan vissen hoor je nogal eens zeggen dat ze zo'n grote vissen hebben gevangen, maar als puntje bij paaltje komt dan blijkt daar in de praktijk niet zo veel van te kloppen. Dat is nu visserslatijn.

Van verhalen vertellen en beluisteren daar leven mensen van en dat maakt het leven afwisselend en boeiend. In de verhalen van mensen en de verhalen van de bijbel zitten er een zekere wijsheid verborgen, het is aan ons om die te ontdekken en zo levenswijsheid op te doen. Wij christenen zijn pelgrims op reis naar God toe.

Nu we het over reizen hebben wil ik het eerste verhaal vertellen.

Een christelijke dame zit in een vliegtuig in haar bijbel te lezen.
De man naast haar zegt grinnikend: “Dat geloof je toch niet echt he?”
“Zeker wel,” antwoordt de dame.
“Oh ja? Wat denk je dan van die vent die door een walvis werd ingeslikt?”
“Ook dat geloof ik,” antwoordt ze, “het staat immers in de bijbel.”
“O ja? Nou, hoe denk je dat hij dat heeft overleefd?”
Ze antwoordt: “Dat weet ik echt niet. Als ik in de hemel ben zal ik het hem eens vragen.”
“O ja? En als hij nou eens niet in de hemel is?” Zegt de man sarcastisch.
“Dan kunt u het hem vragen,

Omdat het evangelie gaat over Jezus en het water wil ik u een tweede verhaal vertellen over water.

Een pastoor, een vicaris en een dominee lopen samen langs een beekje. Ze willen naar de overkant, maar er is in de verste verte geen brug te bekennen. Ze zijn behoorlijk moe van het lopen en besluiten even te pauzeren. Dan neemt de pastoor een besluit. Hij staat op, vouwt zijn handen, bidt en loopt vervolgens over het water naar de overkant.
De vicaris staat even later ook op, bidt en loopt ook zo over het water naar de overkant.
De dominee is verbijsterd, maar kan niet achterblijven natuurlijk. Ook hij staat op, bidt en stapt op het water.... Met een plons valt hij er in.
De pastoor zegt hoofdschuddend tegen zijn vicaris: "Hij heeft een groot geloof, maar hij weet niet waar de paaltjes staan."

Een derde verhaal wil u vertellen over een collegapriester die wilde preken in de H. Mis

Op een zondagochtend spreekt een pastoor zijn parochie toe. "Beminde gelovigen, ik heb hier drie preken in mijn hand... Een duizend-euro preek van vijf minuten, een vijfhonderd-euro preek van een kwartier, en een honderd-euro preek van een heel uur. Nu gaan we over tot de collecte, en dan zien we welke preek ik ga houden."

Over het verhaal van het evangelie daar wil ik nu iets over vertellen.

De Verhalen die de evangelist Lucas heeft neergeschreven zijn allemaal nauwkeurig onderzocht en we mogen aannemen dat het waar gebeurde verhalen zijn. Lucas schrijft het trouwens zelf in het begin van zijn boek dat hij alles nauwkeurig is nagegaan.

Als we het evangelie op ons laten inwerken dat is het opmerkelijk te noemen dat Jezus eenvoudige vissers roept om zijn blijde boodschap uit te dragen over de gehele wereld en geen schriftgeleerden. Waar God echter naar kijkt is of iemand het hart op de juiste plaats heeft en dan pas kan hij je in dienst nemen voor het koninkrijk van God. De reactiesvan Petrus, Johannes en Jakobus zijn daarbij veelzeggend, zij voelen zich klein en onwaardig om de hoge roeping van God waar te maken. Als je te vol bent van jezelf dan kan God je maar moeilijk bereiken en in dienst nemen. Wie nederig van hart is en dat zijn de apostelen, die beseft dat hij of zij Gods liefde en Gods barmhartigheid nodig heeft. Pas dan kan je in dienst treden van de Heer en met de genade van God een mensenvisser worden.

Van visser naar mensenvisser, het is het leven over een ander boeg gooien want dit wil zeggen dat je mensen rondom de Heer dient te verzamelen en dat je mensen wijst op de noodzaak om het leven te richten op Jezus, de Redder van de wereld en zijn blijde boodschap.

In het leven kunnen mensen kunnen in zo'n zware stormen terecht komen dan ze er niet meer uitkomen en dan de hulp van anderen nodig hebben die hen verwijzen naar de hulp, de troost en de kracht van Gods liefdevolle boodschap.

Mensen kunnen door het leven zo getekend worden door zwaar weer, door tegenslagen, door eigen zonden of door de hardheid van andere mensen dat ze helemaal ontredderd geraken. Als er een kink in de kabel komt in het leven en je hebt geen geloof in God die redt, dan wordt je van bakboord naar stuurboord gestuurd en ben je er zeer erg aan toe.

Wat is het een zegen als je in de beproevingen van het leven iemand tegenkomt die je wijst op de hulp en de liefde en de barmhartigheid van Jezus Christus. In het evangelie spreekt Jezus over mensenvissen, dwz mensen opvangen en leiden naar rustigere wateren van Gods liefde.

Mensen vissen het heeft ook te maken met schoon schip maken of maw mensen erop wijzen dat ze van gedragen dienen te veranderen, dat ze zich dienen te bekeren en hun hart openen voor Gods barmhartigheid in het sacrament van de vergeving. Bij God wordt je nooit afgescheeft maar is er altijd hoop, verlichting, troost en hulp en een nieuwe kans. De kern van het Christendom is in feite Jezus ontmoeten en met Hem in contact blijven, al het andere zet geen zoden aan de dijk. In onze huidige zijn er zo vele invloeden en prikkels van de wereld die op ons afkomen via de reclame, de media, het werk en het uitgangsleven en die allemaal het geluk beloven maar die mensen in verwarring brengen. . Als je met alle winden meewaait en alles wilt meemaken in het leven en je je geloof in de wind slaat dan geraak je ergens in verzeild waarin je niet wilt en dan kom je van de wal in de sloot terecht. Als je naar de wereld luistert dan zul je achter het niet vissen en het geluk niet vinden.

Met de komst van Jezus staat het als een paal boven water dat je maar christen kunt zijn als je alle zeilen bijzet om ook echt werk te maken van de beleving van het evangelie.

Niets gaat vanzelf, je moet er wat voor overhebben voor je geloof en dat is meer dan ooit waar in onze tijd. Als je de boot niet wilt missen is het wijs om op tijd van koers te veranderen met Jezus als kompas om zo eenmaal de veilige thuishaven van God te mogen bereiken.

Amen.

Beste Schutlakers en Schutlakerinnen in Christus,

De verhalen van Jezus zijn dus echt gebeurde verhalen

Wie ze ter harte nemen die gaat het einddoel halen.

Het leven is kort maar hier maak je wel een definitieve keuze

als je Jezus bemint dan is het leven in de eeuwigheid reuze.

Het leven en het geloof in Jezus is een kracht en een wonder

dan merk je maar echt als je het leven tegenvalt met regenwolken en de donder.

Tot slot

Of het nu weer is of geen weer

ik blijf het herhalen keer of keer

de kerk is er voor iedere mens en staat altijd open

wij christenen hebben een doel en dat is op de hemel hopen.

Ik ga nu deze preek besluiten,

dan zijn jullie straks voor de optocht op tijd weer buiten.

Amen.