maandag 30 juli 2012

17 zondag door het jaar 2012

Rond Elia en Elisa hangt de legende van wonderen.
Verscheidene hebben te maken met voedsel.
Van Elia wordt een verhaal verteld over een pot met meel en een kruik met olie die niet leeg raken.
En vandaag vertelt Elisa over de wonderbare broodvermenigvuldiging.
Niet het verschijnsel op zich is van belang, maar wel Gods bedoeling dat alle mensen leven hebben in overvloed, dat allen tot hun recht komen en dat niemand te kort wordt gedaan.
De mensen willen Jezus tot koning uitroepen, maar daar wil Hij niets van weten. Hij trekt zich in het gebergte terug, heel alleen, want zijn uur is nog niet gekomen. Dat zal pas blijken in het lijdensverhaal.
Hij gaf  zijn leven weg opdat anderen leven hebben in overvloed.
 
De eerste en meest bekende vraag uit de Katechismus is:"Waartoe zijn wij op aarde?". En het antwoord is: "Wij zijn op aarde om God te dienen en daardoor in de hemel te komen".
Dat is een vriendelijk en veelbelovend antwoord.
Wij zijn dus niet alleen op aarde om rijk te worden of heel geleerd, maar op de eerste plaats om gelukkig te zijn. En daarmee zijn wij allemaal druk bezig.
Alle reclameboodschappen beweren geluk te kunnen leveren. In ieder geval hier en nu en na je pensioen. Maar dat is een belofte die niet waargemaakt kan worden.
Moeilijk te zeggen want meestal zien we geluk het eerst bij de ander. Die ander heeft meestal meer geluk dan wij en het is ongelijk en oneerlijk verdeeld, vinden we.
Maar als wij op aarde zijn om gelukkig te worden, waarom is het dan zo moeilijk te vinden?
Stellen wij onze eisen te hoog?
Er zijn mensen die van een boswandeling een intens geluksgevoel krijgen, terwijl anderen lang in een winkelstraat lopen, op zoek naar een koopje, waarmee ze dan heel gelukkig kunnen zijn.
Eenvoudige dingen kunnen je zo blij maken, al is het maar voor deze dag of de dag van morgen.
Gelukkig worden is een lange weg. Een levenslange weg.
We kunnen geluk niet afdwingen. Het is niet te koop.Het wordt ons geschonken als we open en eerlijk leven.
Wie kan liefhebben en vergeven, telkens weer opnieuw, zal geluk als een trouwe tochtgenoot ervaren op de levensweg,
Toch wordt in onze tijd God dienen niet in verband gebracht met geluk.Sommigen vinden geluk zonder geloof, zonder verplichtingen en zonder morele regels. Zeer persoonlijk.
In het evangelie gaat het over een grote menigte.
Ze hoorden dat Jezus zieken kon genezen. Toen en ook nu is er een grote geluk in ons leven en dat is .......gezondheid.
 
Deze menigte voeden kost een vermogen en de apostelen zeggen dat om hen allemaal te eten te geven, niet te doen is.
Jezus ziet dat anders. Twee vissen en vijf broden. Twee en vijf is zeven. Zeven is het getal van de volmaaktheid; zeven betekent voldoende.
Geluk kost geen vermogen. Als je gaat delen, wordt het geluk vanzelf groter. Ook al heb je weinig talenten, ook al bezit je het minimale, als je gaat breken en delen, dan blijkt soms dat je ook nog overhoudt.
Wie kan zeggen: "Het is voldoende", komt niets tekort. Zolang er mensen zijn die het geluk niet kunnen vinden, die verdrinken in de tegenslag die hen overkomt, zullen er mensen moeten zijn die voldoende hebben. Die de twee vissen en vijf broden zullen delen.
Mensen die wonderen verrichten en God in alle eenvoud dienen in de mens die naast hen staat.
Mensen die het antwoord zijn op de vraag: "Waartoe zijn wij op aarde?".

Geen opmerkingen:

Een reactie posten