Geboorte
van Johannes de Doper
Een
kleine wens:
Kleine,
wat moet er van je worden?
Je bent
weerloos, vergeet de weerlozen niet.
Je hebt
geen vermogen.
Vergeet
de onvermogenden niet.
Je wordt
gevoed.
Voed
anderen.
Je wordt
opgenomen.
Neem ook
anderen op.
KLeine,
wat moet er van je worden?
Weest
voor de dood niet bang,
die duurt
maar even
en liefde
duurt wel zo lang.
Iedere
ouder hoopt dat hun pasgeboren kind gelukkig wordt. Er is echter niets zo onvoorspelbaar
als de toekomst van een mens. Als wij bij de wieg staan weten we niet of dat
kleine mensje zal slagen in het leven, of niet.
BIj de
geboorte van Johannes werd ook gezegd:"Wat zal er worden van dit
kind?".
De
omstandigheden rond zijn geboorte waren een beetje merkwaardig. Elisabet was
eigenlijk te oud om nog kinderen te krijgen en Zacharias, zijn vader, mocht
niets meer zeggen, omdat hij Gods plannen niet duldde. Ook de naam die het
jongetjes kreeg, was niet volgens de traditie,
Dat alles
riep bij de omstanders nogal wat vragen op. Het is uiteindelijk een zonderling
en verbleef lange tijd eenzaam in de woestijn. Vanuit die positie werd hij een
profeet. Hij kon de dingen wel erg scherp zeggen en daardoor kweekte hij veel
vijanden.
Uiteindelijk
werd hij dan ook in de gevangenis gezet en is daar niet meer levend uitgekomen.
Een
jaloerse vrouw eiste zijn hoofd.
In de
tijd tussen woestijn en gevangenis heeft hij vele mensen gedoopt en bekeerd.
Daarom
wordt hij ook genoemd:"Johannes de Doper". Mensen tot andere
gedachten brengen is moeilijk. We hebben allemaal onze vaste gewoonten.
Johannes
stond daarom voor een moeilijke taak en hij was niet op zijn mondje gevallen.
De ferme taal die hij uitsloeg, werd hem niet in dank afgenomen.
Zo ook
nu.
Als
dingen de verkeerde kant op gaan, heeft men niet graag dat die benoend worden.
Kijk maar naar de machthebbers. Bij kritiek op hin houding of werk kunnen ze je
zo maar vernietigen.
Hebben
wij de goede maat gevonden om te weten of we moeten zwijgen of wanneer we kunnen
spreken?
Bij
onrecht, zoals misbruik of mishandeling van kinderen is in het verleden te vaak
gezwegen, met alle gevolgen vandien.
En wordt
erover gesproken, dan mag je vak nog niet spreken zoals Johannes "met het
snedig zwaard". "Pas op je woorden", heet het dan.
Wat zal
er worden van dit kind?
Het is
niet alleen een vraag.
Het is
een opdracht voor allen die verantwoordelijkheid dragen om te zorgen dat
kinderen beschermd worden en veilig kunnen opgroeien.
Dat zij
zullen leren, wat waar en niet waar is, wat gerechtig en niet gerechtig.
Dan
kunnen de goede wensen, die wij bij de wieg uitspreken, ook waarheid worden.Amen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten