Sacramentsdag

Sacramentsdag.

Als het God lukt bij ons te komen, dan noemen we dat een sacrament.

Het zijn kleine momenten van nabijheid.

Als je God bedankt voor eten en vriendschap of als je roept: "God, help me".

Als je een kaars aansteekt met een bijzondere intentie of op een stil moment dat je de tuin inkijkt en even niets denkt.

Er zijn ook bijzondere sacramenten.

Die zijn officieel door de Kerk zo genoemd.

Gods ontmoetingen zijn het.                                                             

 God komt heel dichtbij en raakt ons aan.

Bij de doop of de communie.

Of als iemand de hand wordt opgelegd en hij of zij wordt gezalfd met olie.

Misschien ervaren wij deze sacramenten als te van zelfsprekend.

Wat wil God van ons?

Op de eerste plaats wil Hij ons dienen.

Hij wil dat wij niet bang zijn.

Niet voor mensen, niet voor de toekomst, niet voor de dood. 

Wie God ontmoet, verliest zijn angst.

De bedoeling van God is, dat wij eerbied krijgen voor het geheim van het leven.

Dat wij heel laten wat mooi is.

Dat wij geen medemensen beschadigden en zeker geen kinderen.

Als wij met innerlijke overtuiging ter communie gaan, dan kan er iets met je gebeuren.

Dan wordt het een echt sacrament.

Een ontmoeting komt van twee kanten.

Willen wij ook echt God ontmoeten?

Daar zijn ruimte en rust voor nodig.

Stil willen worden.

De tijd nemen.

Leg aan God voor wat er diep in je hart omgaat en luister.........

Het kan zomaar gebeuren.

Ruimte maken om God te ontmoeten.

Dan kan het een sacrament zijn.

Wij bidden om dat sacrament te mogen beleven.

Amen.